متن کامل دعای عرفه همراه با ترجمه فارسی

.:: لینک دانلود فایل pdf دعای عرفه

بسم الله الرحمن الرحیم

اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ الَّذى‏ لَیسَ لِقَضآئِهِ دافِعٌ، وَلا لِعَطائِهِ مانِعٌ، وَلا کصُنْعِهِ‏ صُنْعُ صانِعٍ، وَهُوَ الْجَوادُ الْواسِعُ، فَطَرَ اَجْناسَ الْبَدائِعِ، واَتْقَنَ‏ بِحِکمَتِهِ الصَّنائِعَ، لا تَخْفى‏ عَلَیهِ الطَّلایعُ، وَلا تَضیعُ عِنْدَهُ الْوَدائِعُ، جازى‏ کلِّ صانِعٍ، وَرائِشُ کلِّ قانعٍ، وَراحِمُ کلِّ ضارِعٍ، وَمُنْزِلُ‏ الْمَنافِعِ، وَالْکتابِ الْجامِعِ بِالنُّورِ السَّاطِعِ، وَ هُوَ لِلدَّعَواتِ سامِعٌ، وَلِلْکرُباتِ دافِعٌ، وَلِلدَّرَجاتِ رافِعٌ، وَلِلْجَبابِرَهِ قامِعٌ، فَلا اِلهَ غَیرُهُ وَلا شَىْ‏ءَ یعْدِلُهُ وَلَیسَ کمِثْلِهِ شَىْ‏ءٌ، وَهُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ،اللَّطیفُ الْخَبیرُ، وَهُوَ عَلى‏ کلِّشَىْ‏ءٍ قَدیرٌ، اَللَّهُمَّ اِنّى‏ اَرْغَبُ إِلَیک،وَاَشْهَدُ بِالرُّبُوبِیهِ لَک، مُقِرّاً بِاَنَّک رَبّى‏، وَ اِلَیک مَرَدّى‏، اِبْتَدَاْتَنى‏ بِنِعْمَتِک قَبْلَ اَنْ اَکونَ‏ شَیئاً مَذْکوراً، وَخَلَقْتَنى‏ مِنَ التُّرابِ، ثُمَّ اَسْکنْتَنِى الْأَصْلابَ، آمِناً لِرَیبِ الْمَنُونِ، وَاخْتِلافِ الدُّهُورِ وَالسِّنینَ، فَلَمْ اَزَلْ ظاعِناً مِنْ‏ صُلْبٍ اِلى‏ رَحِمٍ فى‏ تَقادُمٍ مِنَ الْأَیامِ الْماضِیهِ، وَالْقُرُونِ الْخالِیهِ، لَمْ‏ تُخْرِجْنى‏ لِرَاْفَتِک بى‏ وَلُطْفِک لى‏ وَاِحْسانِک اِلَىَّ، فى‏ دَوْلَهِ اَئِمَّهِ الْکفْرِ الَّذینَ نَقَضُوا عَهْدَک، وَکذَّبُوا رُسُلَک،لکنَّک اَخْرَجْتَنى‏ لِلَّذى‏ سَبَقَ‏لى‏ مِنَ الْهُدَى الَّذى‏ لَهُ یسَّرْتَنى‏، وَفیهِ اَنْشَأْتَنى‏، وَمِنْ قَبْلِ ذلِک‏ رَؤُفْتَ بى‏بِجَمیلِ صُنْعِک، وَسَوابِغِ نِعَمِک، فابْتَدَعْتَ خَلْقى‏ مِنْ مَنِىٍ‏ یمْنى‏، وَاَسْکنْتَنى‏ فى‏ ظُلُماتٍ ثَلاثٍ بَینَ لَحْمٍ وَدَمٍ وَجِلْدٍ، لَمْ‏ تُشْهِدْنى‏ خَلْقى‏، وَلَمْ تَجْعَلْ اِلَىَّ شَیئاً مِنْ اَمْرى‏، ثُمَّ اَخْرَجْتَنى‏ لِلَّذى‏ سَبَقَ لى‏ مِنَ الْهُدى‏ اِلَى الدُّنْیا تآمّاً سَوِیاً، وَحَفِظْتَنى‏ فِى الْمَهْدِ طِفْلاً صَبِیاً، وَرَزَقْتَنى‏ مِنَ الْغِذآءِ لَبَناً مَرِیاً، وَعَطَفْتَ عَلَىَّ قُلُوبَ‏ الْحَواضِنِ، وَکفَّلْتَنى‏ الْأُمَّهاتِ الرَّواحِمَ، وَکلَأْتَنى‏ مِنْ طَوارِقِ الْجآنِّ، وَسَلَّمْتَنى‏ مِنَ الزِّیادَهِ وَالنُّقْصانِ،فَتَعالَیتَ یا رَحیمُ یا رَحْمنُ، حتّى‏ اِذَا اسْتَهْلَلْتُ ناطِقاً بِالْکلامِ،اَتْمَمْتَ عَلَىَّ سَوابغَ الْاِنْعامِ، وَرَبَّیتَنى‏ زایداً فى‏کلِّ عامٍ، حَتّى‏ إذَا اکتَمَلَتْ فِطْرَتى‏، وَاعْتَدَلَتْ مِرَّتى‏، اَوْجَبْتَ‏ عَلَىَّ حُجَتَّک بِاَنْ اَلْهَمْتَنى‏ مَعْرِفَتَک، وَرَوَّعْتَنى‏ بِعَجائِبِ حِکمَتِک، وَاَیقَظْتَنى‏ لِما ذَرَاْتَ فى‏ سَمآئِک‏وَاَرْضِک مِنْ بَدائِعِ خَلْقِک، وَنَبَّهْتَنى‏ لِشُکرِک وَذِکرِک، وَاَوجَبْتَ عَلَىَّ طاعَتَک وَعِبادَتَک، وَفَهَّمْتَنى‏ ما جآءَتْ بِهِ رُسُلُک، وَیسَّرْتَ لى‏ تَقَبُّلَ مَرْضاتِک، وَمَنَنْتَ‏ عَلَىَّ فى‏ جَمیعِ ذلِک بِعَونِک وَلُطْفِک، ثُمَّ اِذْ خَلَقْتَنى‏ مِنْ خَیرِ الثَّرى‏، لَمْ‏ تَرْضَ لى‏ یا اِلهى‏ نِعْمَهً دُونَ اُخرى‏، وَرَزَقْتَنى‏ مِنْ اَنواعِ الْمَعاشِ، وَصُنُوفِ الرِّیاشِ، بِمَنِّک الْعَظیمِ الْأَعْظَمِ عَلَىَّ، وَاِحْسانِک الْقَدیمِ اِلَىَّ، حَتّى‏ اِذا اَتْمَمْتَ عَلَىَّ جَمیعَ النِّعَمِ، وَصَرَفْتَ عَنّى‏ کلَّ النِّقَمِ، لَمْ یمْنَعْک جَهْلى‏ وَجُرْأَتى‏ عَلَیک، اَنْ دَلَلْتَنى‏ اِلى‏ ما یقَرِّبُنى‏ اِلَیک، وَوَفَّقْتَنى‏ لِما یزْلِفُنى‏ لَدَیک، فَاِنْ دَعَوْتُک اَجَبْتَنى‏، وَاِنْ سَئَلْتُک‏ اَعْطَیتَنى‏، وَاِنْ اَطَعْتُک شَکرْتَنى‏، وَاِنْ شَکرْتُک زِدْتَنى‏، کلُّ ذلِک‏ اِکمالٌ لِأَنْعُمِک عَلَىَّ وَاِحْسانِک اِلَىَّ، فَسُبْحانَک سُبْحانَک مِنْ مُبْدِئٍ‏ مُعیدٍ حَمیدٍ مَجیدٍ، تَقَدَّسَتْ اَسْمآؤُک، وَعَظُمَتْ الآؤُک، فَأَىَ‏ُ نِعَمِک یا اِلهى‏ اُحْصى‏ عَدَداً وَذِکراً، أَمْ اَىُّ عَطایاک أَقُومُ بِها شُکراً، وَهِىَ یا رَبِّ اَکثَرُ مِنْ اَنْ یحْصِیهَا الْعآدّوُنَ، أَوْ یبْلُغَ عِلْماً بِهَا الْحافِظُونَ، ثُمَ‏ ما صَرَفْتَ وَدَرَأْتَ عَنّى‏ اَللَّهُمَّ مِنَ الضُرِّ وَالضَّرَّآءِ، أَکثَرُ مِمَّا ظَهَرَ لى‏ مِنَ الْعافِیهِ وَالسَّرَّآءِ، وَاَنَا اَشْهَدُ یا اِلهى‏ بِحَقیقَهِ ایمانى‏، وَعَقْدِ عَزَماتِ یقینى‏، وَخالِصِ صَریحِ تَوْحیدى‏، وَباطِنِ مَکنُونِ ضَمیرى‏، وَعَلائِقِ مَجارى‏ نُورِ بَصَرى‏، وَاَساریرِ صَفْحَهِ جَبینى‏، وَخُرْقِ‏ مَسارِبِ نَفْسى‏، وَخَذاریفِ مارِنِ عِرْنینى‏، وَمَسارِبِ سِماخِ سَمْعى‏، وَما ضُمَّتْ وَاَطْبَقَتْ عَلَیهِ شَفَتاىَ، وَحَرَکاتِ لَفْظِ لِسانى‏، وَمَغْرَزِ حَنَک فَمى‏ وَفَکى‏، وَمَنابِتِ اَضْراسى‏، وَمَساغِ مَطْعَمى‏ وَمَشْرَبى‏، وَحِمالَهِ اُمِّ رَأْسى‏،وَبُلُوعِ فارِغِ حَبآئِلِ عُنُقى‏، وَمَا اشْتَمَلَ عَلیهِ تامُورُ صَدْرى‏، وَحمائِلِ حَبْلِ وَتینى‏،وَنِیاطِ حِجابِ قَلْبى‏، وَأَفْلاذِ حَواشى‏ کبِدى‏، وَما حَوَتْهُ شَراسیفُ اَضْلاعى‏ وَحِقاقُ مَفاصِلى‏، وَقَبضُ‏ عَوامِلى‏، وَاَطرافِ‏ُ اَنامِلى‏، وَلَحْمى‏ وَدَمى‏، وَشَعْرى‏ وَبَشَرى‏، وَعَصَبى‏ وَقَصَبى‏، وَعِظامى‏ وَمُخّى‏ وَعُرُوقى‏،وَجَمیعِ‏ُ جَوارِحى‏، وَمَا انْتَسَجَ عَلى‏ ذلِک اَیامَ رِضاعى‏، وَما اَقلَّتِ الْأَرْضُ مِنّى‏، وَنَوْمى‏ وَیقَظَتى‏ وَسُکونى‏، وَحَرَکاتِ رُکوعى‏ وَسُجُودى‏، اَنْ لَوْ حاوَلْتُ‏ وَاجْتَهَدْتُ مَدَى الْأَعصارِ وَالْأَحْقابِ لَوْ عُمِّرْتُها اَنْ أُؤَدِّىَ شُکرَ واحِدَهٍ مِنْ أَنْعُمِک مَا اسْتَطَعْتُ ذلِک، اِلاَّ بِمَنِّک الْمُوجَبِ عَلَىَّ بِهِ‏ شُکرُک اَبَداً جَدیداً، وَثَنآءً طارِفاً عَتیداً اَجَلْ، وَلوْ حَرَصْتُ اَنَا وَالْعآدُّونَ مِنْ اَنامِک أَنْ نُحْصِىَ مَدى‏ اِنْعامِک سالِفِهِ وَ انِفِهِ، ما حَصَرْناهُ عَدَداً، وَلا اَحْصَیناهُ اَمَداًهَیهاتَ أنّى‏ ذلِک، وَاَنْتَ الْمُخْبِرُ فى‏ کتابِک النَّاطِقِ، وَالنَّبَأِ الصَّادِقِ، وَاِنْ تَعُدُّوا نِعْمَهَ اللَّهِ لا تُحْصُوها، صَدَقَ کتابُک اْللَّهُمَّ وَاِنْبآؤُک، وَبَلَّغَتْ اَنْبِیآؤُک وَرُسُلُک ما اَنْزَلْتَ‏ عَلَیهِمْ مِنْ وَحْیک، وَشَرَعْتَ لَهُمْ وَبِهِمْ مِنْ دینِک، غَیرَ أَنّى‏ یا اِلهى‏ اَشْهَدُ بِجَُهْدى‏ وَجِدّى‏، وَمَبْلَغِ طاعَتى‏ وَوُسْعى‏، وَأَقُولُ مُؤْمِناً مُوقِناً، اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ الَّذى‏ لَمْ یتَّخِذْ وَلَداً فَیکونَ مَوْرُوثاً، وَلَمْ یکنْ لَهُ‏ شَریک فى‏ مُلْکهِ فَیضآدَُّهُ فیما ابْتَدَعَ، وَلا وَلِىٌّ مِنَ الذُّلِّ فَیرْفِدَهُ فیما صَنَعَ، فَسُبْحانَهُ سُبْحانَهُ لَوْ کانَ فیهِما الِهَهٌ اِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتا وَتَفَطَّرَتا، سُبْحانَ اللَّهِ الْواحِدِ الْأَحَدِ الصَّمَدِ، الَّذى‏ لَمْ یلِدْ وَلَمْ یولَدْ، وَلَمْ یکنْ‏ لَهُ کفُواً اَحَدٌ، اَلْحَمْدُ للَّهِ‏ِ حَمْداً یعادِلُ حَمْدَ مَلآئِکتِهِ الْمُقَرَّبینَ، وَاَنْبِیآئِهِ‏ الْمُرْسَلینَ، وَصَلَّى اللَّهُ عَلى‏ خِیرَتِهِ مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیینَ، وَآلِهِ‏ الطَّیبینَ الطَّاهِرینَ الْمُخلَصینَ، وَسَلَّمَ.

پس شروع فرمودند آن حضرت در سؤال و اهتمام نمود در دُعا و اشک از دیده ‏هاى مبارَکشان جارى بود , سپس فرمودند :

اَللَّهُمَّ اجْعَلْنى‏ اَخْشاک کانّى‏ اَراک، وَاَسْعِدْنى‏ بِتَقویک، وَلا تُشْقِنى‏ بِمَعْصِیتِک، وَخِرْلى‏ فى‏ قَضآئِک، وَبارِک لى‏ فى‏ قَدَرِک، حَتّى‏ لا أُحِبَّ تَعْجیلَ ما اَخَّرْتَ وَلا تَاْخیرَ ما عَجَّلْتَ، اَللَّهُمَّ اجْعَلْ غِناىَ فى‏ نَفْسى‏، وَالْیقینَ‏ فى‏ قَلْبى‏، وَالْإِخْلاصَ فى‏ عَمَلى‏، وَالنُّورَ فى‏ بَصَرى‏، وَالْبَصیرَهَ فى‏ دینى‏، وَمَتِّعْنى‏ بِجَوارِحى‏، وَاجْعَلْ سَمْعى‏ وَبَصَرى‏ اَلْوارِثَینِ مِنّى‏ وَانْصُرْنى‏ عَلى‏ مَنْ ظَلَمَنى‏، وَاَرِنى‏ فیهِ ثارى‏ وَمَأرِبى‏، وَاَقِرَّ بِذلِک‏ عَینى‏، اَللَّهُمَّ اکشِفْ کرْبَتى‏، وَاسْتُرْ عَوْرَتى‏، وَاْغْفِرْ لى‏ خَطیئَتى‏، وَاخْسَأْ شَیطانى‏، وَفُک رِهانى‏، وَاْجَعْلْ لى‏ یا اِلهى‏، الدَّرَجَهَ الْعُلْیا فِى‏ الْأخِرَهِ وَالْأُوْلى‏، اَللَّهُمَّ لَک الْحَمْدُ کما خَلَقْتَنى‏، فَجَعَلْتَنى‏ سَمیعاً بَصیراً، وَلَک الْحَمْدُ کما خَلَقْتَنى‏، فَجَعَلْتَنى‏ خَلْقاً سَوِیاً رَحْمَهً بى‏، وَقَدْ کنْتَ عَنْ خَلْقى‏ غَنِیاً، رَبِّ بِما بَرَأْتَنْى‏ فَعَدَّلْتَ فِطْرَتى‏، رَبِّ بِما اَنْشَأْتَنى‏ فَاَحْسَنْتَ صُورَتى‏، رَبِّ بِما اَحْسَنْتَ اِلَىَّ وَفى‏ نَفْسى‏ عافَیتَنى‏، رَبِّ بِما کلَاْتَنى‏ وَوَفَّقْتَنى‏، رَبِّ بِما اَنَعْمَتَ عَلَىَّ فَهَدَیتَنى‏، رَبِّ بِما اَوْلَیتَنى‏ وَمِنْ کلِّ خَیرٍ اَعْطَیتَنى‏، رَبِّ بِما اَطْعَمْتَنى‏ وَسَقَیتَنى‏، رَبِّ بِما اَغْنَیتَنى‏ وَاَقْنَیتَنى‏، رَبِّ بِما اَعَنْتَنى‏ وَاَعْزَزْتَنى‏ رَبِّ بِما اَلْبَسْتَنى‏ مِنْ سِتْرِک الصَّافى‏، وَیسَّرْتَ لى‏ مِنْ صُنْعِک‏ الْکافى‏ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَاَعِنّى‏ عَلى‏ بَوآئِقِ الدُّهُورِ، وَصُرُوفِ اللَّیالى‏ وَالْأَیامِ، وَنَجِّنى‏ مِنْ اَهْوالِ الدُّنْیا وَکرُباتِ‏ الْأخِرَهِوَاکفِنى‏ شَرَّ ما یعْمَلُ الظَّالِمُونَ فِى الْأَرْضِ، اَللَّهُمَّ ما اَخافُ‏ فَاکفِنى‏ وَما اَحْذَرُ فَقِنى‏،وَفى‏ نَفْسى‏ وَدینى‏ فَاحْرُسْنى‏، وَفى‏ سَفَرى‏ فَاحْفَظْنى‏ وَفى‏ اَهْلى‏ وَمالى‏ فَاخْلُفْنى‏، وَفیما رَزَقْتَنى‏ فَبارِک لى‏، وَفى‏ نَفْسى‏ فَذَلِّلْنى‏، وَفى‏ اَعْینِ النَّاسِ فَعَظِّمْنى‏، وَمِنْ شَرِّ الْجِنِ‏ وَالْإِنْسِ فَسَلِّمْنى‏، وَبِذُنُوبى‏ فَلا تَفْضَحْنى‏، وَبِسَریرَتى‏ فَلا تُخْزِنى‏، وَبِعَمَلى‏ فَلا تَبْتَلِنى‏، وَنِعَمَک فَلا تَسْلُبْنى‏، وَاِلى‏ غَیرِک فَلا تَکلْنى‏ اِلهى‏ اِلى‏ مَنْ تَکلُنى‏، اِلى‏ قَریبٍ فَیقْطَعُنى‏، اَمْ اِلى‏ بَعیدٍ فَیتَجَهَّمُنى‏،اَمْ‏ اِلَى الْمُسْتَضْعَفینَ لى‏ وَاَنْتَ رَبّى‏، وَمَلیک اَمْرى‏ اَشْکو اِلَیک غُرْبَتى‏، وَبُعْدَ دارى‏، وَهَوانى‏ عَلى‏ مَنْ مَلَّکتَهُ اَمْرى‏، اِلهى‏ فَلا تُحْلِلْ عَلَىَ‏ غَضَبَک، فَاِنْ لَمْ تَکنْ غَضِبْتَ عَلَىَّ فَلا اُبالى‏ سِواک ما سُبْحانَک غَیرَ اَنَ‏ عافِیتَک اَوْسَعُ لى‏، فَاَسْئَلُک یا رَبِّ بِنُورِ وَجْهِک الَّذى‏ اَشْرَقَتْ لَهُ‏ الْأَرْضُ وَالسَّمواتُ،وَکشِفَتْ بِهِ الظُّلُماتُ، وَصَلَُحَ بِهِ اَمْرُ الْأَوَّلینَ‏ وَالْأخِرینَ، اَنْ لا تُمیتَنى‏ عَلى‏ غَضَبِک وَلا تُنْزِلْ‏َ بى‏ سَخَطَک لَک‏ الْعُتْبى‏ لَک الْعُتْبى‏ حَتّى‏ تَرْضى‏ قَبْلَ ذلِک، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرامِ، وَالْمَشْعَرِ الْحَرامِ، وَالْبَیتِ الْعَتیقِ الَّذى‏ اَحْلَلْتَهُ الْبَرَکهَ، وَجَعَلْتَهُ‏ لِلنَّاسِ اَمْناً، یا مَنْ عَفا عَنْ عَظیمِ الذُّنُوبِ بِحِلْمِهِ، یا مَنْ اَسْبَغَ النَّعْمآءَ بِفَضْلِهِ، یا مَنْ اَعْطَى الْجَزیلَ بِکرَمِهِ، یا عُدَّتى‏ فى‏ شِدَّتى‏، یا صاحِبى‏ فى‏ وَحْدَتى‏، یا غِیاثى‏ فى‏ کرْبَتى‏، یا وَلِیى‏ فى‏ نِعْمَتى‏، یا اِلهى‏ وَاِلهَ آبائى‏ اِبْراهیمَ وَاِسْماعیلَ وَاِسْحقَ وَیعْقُوبَ، وَرَبَ‏ جَبْرَئیلَ وَمیکائیلَ وَاِسْرافیلَ، وَربَّ مُحَمَّدٍ خاتِمِ النَّبِیینَ، وَ الِهِ‏ الْمُنْتَجَبینَ، وَمُنْزِلَ التَّوریهِ وَالْإِ نْجیلِ وَالزَّبُورِ وَالْفُرْقانِ، وَمُنَزِّلَ‏ کهیعص وَطه‏ وَیس‏ وَالْقُرآنِ الْحَکیمِ، اَنْتَ کهْفى‏ حینَ تُعْیینِى‏ الْمَذاهِبُ فى‏ سَعَتِها، وَتَضیقُ بِىَ الْأَرْضُ بِرُحْبِها، وَلَوْلا رَحْمَتُک‏ لَکنْتُ مِنَ الْهالِکینَ، وَاَنْتَ مُقیلُ عَثْرَتى‏، وَلَوْلا سَتْرُک اِیاىَ لَکنْتُ‏ مِنَ الْمَفْضُوحینَ، وَاَنْتَ مُؤَیدى‏ بِالنَّصْرِ عَلى‏ اَعْدآئى‏، وَلَوْلا نَصْرُک‏ اِیاىَ لَکنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبینَ، یا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالسُّمُوِّ وَالرِّفْعَهِ، فَاَوْلِیآئُهُ بِعِزِّهِ یعْتَزُّونَ، یا مَنْ جَعَلَتْ لَهُ الْمُلوُک نیرَ الْمَذَلَّهِ عَلى‏ اَعْناقِهِمْ، فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خائِفُونَ، یعْلَمُ خائِنَهَ الْأَعْینِ وَما تُخْفِى الصُّدُورُ، وَ غَیبَ ما تَاْتى‏ بِهِ الْأَزْمِنَهُ وَالدُّهُورُ یا مَنْ لا یعْلَمُ‏ کیفَ هُوَ. اِلاَّ هُوَ،یا مَنْ لا یعْلَمُ ما هُوَ اِلاَّ هُوَ، یا مَنْ لا یعْلَمُهُ اِلاَّ هُوَ، یا مَنْ کبَسَ الْأَرْضَ عَلَى الْمآءِ، وَسَدَّ الْهَوآءَ بِالسَّمآءِ یا مَنْ لَهُ اَکرَمُ‏ الْأَسْمآءِ یا ذَاالْمَعْرُوفِ الَّذى‏ لا ینْقَطِعُ اَبَداً، یا مُقَیضَ الرَّکبِ‏ لِیوسُفَ فِى الْبَلَدِ الْقَفْرِ، وَمُخْرِجَهُ مِنَ الْجُبِّ، وَجاعِلَهُ بَعْدَ الْعُبُودِیهِ مَلِکاً، یا ر ادَّهُ عَلى‏ یعْقُوبَ بَعْدَ اَنِ ابْیضَّتْ عَیناهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ کظیمٌ، یا کاشِفَ الضُّرِّ وَالْبَلْوى‏ عَنْ اَیوبَ، وَمُمْسِک یدَىْ اِبْرهیمَ‏ عَنْ ذَبْحِ ابْنِهِ بَعْدَ کبَرِ سِنِّهِ وَفَنآءِ عُمُرِهِ، یا مَنِ اسْتَجابَ لِزَکرِیا فَوَهَبَ لَهُ یحْیى‏، وَلَمْ یدَعْهُ فَرْداً وَحیداً، یا مَنْ اَخْرَجَ یونُسَ مِنْ‏ بَطْنِ الْحُوتِ، یا مَنْ فَلَقَ الْبَحْرَ لِبَنى‏ اِسْرآئیلَ فَاَنْجاهُمْ، وَجَعَلَ‏ فِرْعَوْنَ وَجُنُودَهُ مِنَ الْمُغْرَقینَ، یا مَنْ اَرْسَلَ الرِّیاحَ مُبَشِّراتٍ بَینَ‏ یدَىْ رَحْمَتِهِ، یا مَنْ لَمْ یعْجَلْ عَلى‏ مَنْ عَصاهُ مِنْ خَلْقِهِ، یا مَنِ‏ اسْتَنْقَذَ السَّحَرَهَ مِنْ بَعْدِ طُولِ الْجُحُودِ، وَقَدْ غَدَوْا فى‏ نِعْمَتِهِ‏یاْکلُونَ‏ رِزْقَهُ وَیعْبُدُونَ غَیرَهُ، وَقَدْ حآدُّوهُ وَنآدُّوهُ وَکذَّبُوا رُسُلَهُ، یا اَللَّهُ یا اَللَّهُ، یا بَدىُ یا بَدیعُ، لا نِدَّلَک، یا دآئِماً لا نَفادَ لَک، یا حَیاً حینَ لا حَىَّ، یا مُحْیىَ الْمَوْتى‏، یا مَنْ هُوَ قآئِمٌ عَلى‏ کلِّ نَفْسٍ بِما کسَبَتْ، یا مَنْ قَلَّ لَهُ‏ شُکرى‏ فَلَمْ یحْرِمْنى‏، وَعَظُمَتْ خَطیئَتى‏ فَلَمْ یفْضَحْنى‏، وَرَ انى‏ عَلَى‏ الْمَعاصى‏ فَلَمْ یشْهَرْنى‏، یا مَنْ حَفِظَنى‏ فى‏ صِغَرى‏، یا مَنْ رَزَقَنى‏ فى‏ کبَرى‏، یا مَنْ اَیادیهِ عِنْدى‏ لا تُحْصى‏، وَنِعَمُهُ لا تُجازى‏، یا مَنْ‏ عارَضَنى‏ بِالْخَیرِ وَالْإِحْسانِ، وَعارَضْتُهُ بِالْإِسائَهِ وَالْعِصْیانِ، یا مَنْ‏ هَدانى‏ لِلْإیمانِ مِنْ قَبْلِ اَنْ اَعْرِفَ شُکرَ الْإِمْتِنانِ، یا مَنْ دَعَوْتُهُ‏ مَریضاً فَشَفانى‏، وَعُرْیاناً فَکسانى‏،وَجائِعاً فَاَشْبَعَنى‏، وَعَطْشانَ‏ فَاَرْوانى‏، وَذَلیلاً فَاَعَزَّنى‏، وَجاهِلاً فَعَرَّفَنى‏، وَوَحیداً فَکثَّرَنى‏، وَغائِباً فَرَدَّنى‏، وَمُقِلّاً فَاَغْنانى‏، وَمُنْتَصِراً فَنَصَرَنى‏، وَغَنِیاً فَلَمْ یسْلُبْنى‏، وَاَمْسَکتُ عَنْ جَمیعِ ذلِک فَابْتَدَاَنى‏، فَلَک الْحَمْدُ وَالشُّکرُ، یا مَنْ‏ اَقالَ عَثْرَتى‏، وَنَفَّسَ کرْبَتى‏، وَاَجابَ دَعْوَتى‏، وَسَتَرَ عَوْرَتى‏، وَغَفَرَ ذُنُوبى‏، وَبَلَّغَنى‏ طَلِبَتى‏، وَنَصَرَنى‏ عَلى‏ عَدُوّى‏، وَاِنْ اَعُدَّ نِعَمَک‏ وَمِنَنَک وَکرائِمَ مِنَحِک لا اُحْصیها، یا مَوْلاىَ اَنْتَ الَّذى‏ مَنَنْتَ اَنْتَ‏ الَّذى‏ اَنْعَمْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اَحْسَنْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اَجْمَلْتَ اَنْتَ الَّذى‏ اَفْضَلْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اَکمَلْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ رَزَقْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ وَفَّقْتَ، اَنْتَ‏ الَّذى‏ اَعْطَیتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اَغْنَیتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اَقْنَیتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اوَیتَ، اَنْتَ الَّذى‏ کفَیتَ، اَنْتَ الَّذى‏ هَدَیتَ، اَنْتَ الَّذى‏ عَصَمْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ سَتَرْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ غَفَرْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اَقَلْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ مَکنْتَ، اَنْتَ‏ الَّذى‏ اَعْزَزْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اَعَنْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ عَضَدْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ اَیدْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ نَصَرْتَ، اَنْتَ الَّذى‏ شَفَیتَ، اَنْتَ الَّذى‏ عافَیتَ، اَنْتَ‏ الَّذى‏ اَکرَمْتَ، تَبارَکتَ وَتَعالَیتَ، فَلَک الْحَمْدُ دآئِماً، وَلَک الشُّکرُ واصِباً اَبَداً، ثُمَّ اَنَا یا اِلهىَ، الْمُعْتَرِفُ بِذُنُوبى‏، فَاغْفِرْها لى‏، اَنَا الَّذى‏ اَسَاْتُ، اَنَاالَّذى‏ اَخْطَاْتُ اَنَاالَّذى‏ هَمَمْتُ، اَنَاالَّذى‏ جَهِلْتُ، اَنَاالَّذى‏ شُکرى‏ فَلَمْ یحْرِمْنى‏، وَعَظُمَتْ خَطیئَتى‏ فَلَمْ یفْضَحْنى‏، وَرَ انى‏ عَلَى‏ الْمَعاصى‏ فَلَمْ یشْهَرْنى‏، یا مَنْ حَفِظَنى‏ فى‏ صِغَرى‏، یا مَنْ رَزَقَنى‏ فى‏ کبَرى‏، یا مَنْ اَیادیهِ عِنْدى‏ لا تُحْصى‏، وَنِعَمُهُ لا تُجازى‏، یا مَنْ‏ عارَضَنى‏ بِالْخَیرِ وَالْإِحْسانِ، وَعارَضْتُهُ بِالْإِسائَهِ وَالْعِصْیانِ، یا مَنْ‏ هَدانى‏ لِلْإیمانِ مِنْ قَبْلِ اَنْ اَعْرِفَ شُکرَ الْإِمْتِنانِ، یا مَنْ دَعَوْتُهُ‏ مَریضاً فَشَفانى‏، وَعُرْیاناً فَکسانى‏،وَجائِعاً فَاَشْبَعَنى‏، وَعَطْشانَ‏ فَاَرْوانى‏، وَذَلیلاً فَاَعَزَّنى‏، وَجاهِلاً فَعَرَّفَنى‏، وَوَحیداً فَکثَّرَنى‏، وَغائِباً فَرَدَّنى‏، وَمُقِلّاً فَاَغْنانى‏، وَمُنْتَصِراً فَنَصَرَنى‏، وَغَنِیاً فَلَمْ یسْلُبْنى‏، وَاَمْسَکتُ عَنْ جَمیعِ ذلِک فَابْتَدَاَنى‏، فَلَک الْحَمْدُ وَالشُّکرُ، یا مَنْ‏ بَر آءَهٍ لى‏ فَاَعْتَذِرَُ، وَلاذا قُوَّهٍ فَاَنْتَصِرَُ فَبِأَىِّ شَىْ‏ءٍ اَسْتَقْبِلُک یا مَوْلاىَ، اَبِسَمْعى‏ اَمْ بِبَصَرى‏ اَمْ بِلِسانى‏ اَمْ بِیدى‏ اَمْ بِرِجْلى‏، اَلَیسَ‏ کلُّها نِعَمَک عِندى‏، وَبِکلِّها عَصَیتُک یا مَوْلاىَ، فَلَک الْحُجَّهُ وَالسَّبیلُ‏ عَلَىَّ، یا مَنْ سَتَرَنى‏ مِنَ الْأباءِ وَالْاُمَّهاتِ اَنْ یزجُرُونى‏، وَمِنَ‏ الْعَشائِرِ وَالْإِخْوانِ اَنْ یعَیرُونى‏،وَمِنَ السَّلاطینِ اَنْ یعاقِبُونى‏، وَلَوِ اطَّلَعُوا یا مَوْلاىَ عَلى‏ مَا اطَّلَعْتَ عَلَیهِ مِنّى‏ اِذاً ما اَنْظَرُونى‏، وَلَرَفَضُونى‏ وَقَطَعُونى‏، فَها اَنَا ذا یا اِلهى‏ بَینَ یدَیک، یا سَیدى‏ خاضِعٌ ذَلیلٌ حَصیرٌ حَقیرٌ، لا ذُو بَر آئَهٍ فَاَعْتَذِرَُ، وَلا ذُو قُوَّهٍ فَاَنْتَصِرَُ، وَلا حُجَّهٍ فَاَحْتَجُ‏َ بِها وَلا قائِلٌ لَمْ اَجْتَرِحْ، وَلَمْ اَعْمَلْ سُوءاً وَما عَسَى‏ الْجُحُودَ، وَلَوْ جَحَدْتُ یا مَوْلاىَ ینْفَعُنى‏، کیفَ وَاَنّى‏ ذلِک وَجَوارِحى‏ کلُّها شاهِدَهٌ عَلَىَّ بِما قَدْ عَمِلْتُ، وَعَلِمْتُ یقیناً غَیرَ ذى‏ شَک اَنَّک‏ سآئِلى‏ مِنْ عَظایمِ الْاُمُورِ، وَاَنَّک الْحَکمُ الْعَدْلُ الَّذى‏ لا تَجُورُ، وَعَدْلُک مُهْلِکى‏، وَمِنْ کلِّ عَدْلِک مَهْرَبى‏، فَاِنْ تُعَذِّبْنى‏ یا اِلهى‏ فَبِذُنُوبى‏ بَعْدَ حُجَّتِک عَلَىَّ، وَاِنْ تَعْفُ عَنّى‏ فَبِحِلْمِک وَجُودِک‏ وَکرَمِک، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَک اِنّى‏ کنْتُ مِنَ الظَّالِمینَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَک اِنّى‏ کنْتُ مِنَ الْمُسْتَغْفِرینَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَک‏ اِنّى‏ کنْتُ مِنَ الْمُوَحِّدینَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَک اِنّى‏ کنْتُ مِنَ‏ الْخآئِفینَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَک اِنّى‏ کنْتُ مِنَ الْوَجِلینَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَک اِنّى‏ کنْتُ مِنَ الرَّاجینَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَک اِنّى‏ کنْتُ مِنَ الرَّاغِبینَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَک اِنّى‏ کنْتُ مِنَ الْمُهَلِّلینَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَک اِنّى‏ کنْتُ مِنَ‏السّآئِلینَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَک‏ اِنّى‏ کنْتُ مِنَ الْمُسَبِّحینَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَک اِنّى‏ کنْتُ مِنَ‏ الْمُکبِّرینَ، لااِلهَ‏اِلاَّ اَنْتَ، سُبْحانَک رَبّى‏ وَرَبُّ ابآئِىَ الْأَوَّلینَ، اَللَّهُمَ‏ هذا ثَنائى‏ عَلَیک مُمَجِّداً، وَاِخْلاصى‏ لِذِکرِک مُوَحِّداً، وَاِقْرارى‏ بِالائِک مُعَدِّداً، وَاِنْ کنْتُ مُقِرّاً اَنّى‏ لَمْ اُحْصِها لِکثْرَتِها وَسُبُوغِها وَتَظاهُرِها، وَتَقادُمِها اِلى‏ حادِثٍ، ما لَمْ تَزَلْ تَتَعَهَّدُنى‏ بِهِ مَعَها مُنْذُ خَلَقْتَنى‏ وَبَرَاْتَنى‏ مِنْ اَوَّلِ الْعُمْرِ مِنَ الْإِغْنآءِ مِنَ الْفَقْرِ، وَکشْفِ‏ الضُّرِّ،وَتَسْبیبِ الْیسْرِ، وَدَفْعِ الْعُسْرِ، وَتَفریجِ الْکرْبِ، وَالْعافِیهِ فِى‏ الْبَدَنِ، وَالسَّلامَهِ فِى الدّینِ، وَلَوْ رَفَدَنى‏ عَلى‏ قَدْرِ ذِکرِ نِعْمَتِک جَمیعُ‏ الْعالَمینَ مِنَ الْأَوَّلینَ وَالْأخِرینَ، ما قَدَرْتُ وَلاهُمْ عَلى‏ ذلِک، تَقَدَّسْتَ وَتَعالَیتَ مِنْ رَبٍّ کریمٍ عَظیمٍ رَحیمٍ، لا تُحْصى‏ الآؤُک، وَلا یبْلَغُ ثَنآؤُک، وَلا تُکافى‏ نَعْمآؤُک، صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَاَتْمِمْ عَلَینا نِعَمَک وَاَسْعِدْنا بِطاعَتِک، سُبْحانَک لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَللَّهُمَ‏ اِنَّک تُجیبُ الْمُضْطَرَّ وَتَکشِفُ السُّوءَ،وَتُغیثُ الْمَکرُوبَ، وَتَشْفِى‏ السَّقیمَ، وَتُغْنِى الْفَقیرَ، وَتَجْبُرُ الْکسیرَ،وَتَرْحَمُ الصَّغیرَ، وَتُعینُ الْکبیرَ، وَلَیسَ دُونَک ظَهیرٌ، وَلا فَوْقَک قَدیرٌ، وَاَنْتَ الْعَلِىُّ الْکبیرُ، یا مُطْلِقَ‏ الْمُکبَّلِ الْأَسیرِ، یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغیرِ، یا عِصْمَهَ الْخآئِفِ‏ الْمُسْتَجیرِ، یا مَنْ لا شَریک لَهُ وَلا وَزیرَ، صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ‏ مُحَمَّدٍ، وَاَعْطِنى‏ فى‏ هذِهِ الْعَشِیهِ اَفْضَلَ ما اَعْطَیتَ وَاَنَلْتَ اَحَداً مِنْ‏ عِبادِک مِنْ نِعْمَهٍ تُولیها، وَ الاءٍ تُجَدِّدُها، وَبَلِیهٍ تَصْرِفُها، وَکرْبَهٍ تَکشِفُها، وَدَعْوَهٍ تَسْمَعُها، وَحَسَنَهٍ تَتَقَبَّلُها، وَسَیئَهٍ تَتَغَمَّدُها، اِنَّک‏ لَطیفٌ بِما تَشآءُ خَبیرٌ، وَعَلى‏ کلِّشَىْ‏ءٍ قَدیرٌ، اَللَّهُمَّ اِنَّک اَقْرَبُ مَنْ‏ دُعِىَ، وَاَسْرَعُ مَنْ اَجابَ وَاَکرَمُ مَنْ عَفى‏،وَاَوْسَعُ مَنْ اَعْطى‏، وَاَسْمَعُ‏ مَنْ سُئِلَ، یا رَحمنَ الدُّنْیا وَالْأخِرَهِ وَرحیمَهُما، لَیسَ کمِثْلِک مَسْئُولٌ، وَلا سِواک مَاْمُولٌ، دَعَوْتُک فَاَجَبْتَنى‏،وَسَئَلْتُک فَاَعْطَیتَنى‏، وَرَغِبْتُ‏ اِلَیک فَرَحِمْتَنى‏، وَوَثِقْتُ بِک فَنَجَّیتَنى‏، وَفَزِعْتُ اِلَیک فَکفَیتَنى‏ اَللَّهُمَ‏ فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ عَبْدِک، وَرَسُولِک وَنَبِیک، وَعَلى‏ الِهِ الطَّیبینَ‏ الطَّاهِرینَ اَجْمَعینَ، وَتَمِّمْ لَنا نَعْمآئَک، وَهَنِّئْنا عَطآئَک، وَاکتُبْنا لَک‏ شاکرینَ، وَلِألآئِک ذاکرینَ، امینَ امینَ رَبَّ الْعالَمینَ، اَللَّهُمَّ یا مَنْ‏ مَلَک فَقَدَرَ،وَقَدَرَ فَقَهَرَ، وَعُصِىَ فَسَتَرَ، وَاسْتُغْفِرَ فَغَفَرَ، یا غایهَ الطَّالِبینَ الرَّاغِبینَ وَمُنْتَهى‏ اَمَلِ الرَّاجینَ، یا مَنْ اَحاطَ بِکلِّ شَىْ‏ءٍ عِلْماً، وَوَسِعَ الْمُسْتَقیلینَ رَاْفَهً وَرَحْمَهً وَحِلْماً، اَللَّهُمَّ اِنَّا نَتَوَجَّهُ اِلَیک‏ فى‏ هذِهِ الْعَشِیهِ الَّتى‏ شَرَّفْتَها وَعَظَّمْتَها بِمُحَمَّدٍ نَبِیک وَرَسُولِک، وَخِیرَتِک مِنْ خَلْقِک، وَاَمینِک عَلى‏ وَحْیک، الْبَشیرِ النَّذیرِ، السِّراجِ‏ الْمُنیرِ، الَّذى‏ اَنْعَمْتَ بِهِ عَلَى الْمُسْلِمینَ، وَ جَعَلْتَهُ رَحْمَهً لِلْعالَمینَ، اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، کما مُحَمَّدٌ اَهْلٌ لِذلِک مِنْک، یا عَظیمُ فَصَلِّ عَلَیهِ وَعَلى‏ الِهِ الْمُنْتَجَبینَ الطَّیبینَ الطَّاهِرینَ‏ اَجْمَعینَ، وَتَغَمَّدْنا بِعَفْوِک عَنَّا، فَاِلَیک عَجَّتِ الْأَصْواتُ بِصُنُوفِ‏ اللُّغاتِ، فَاجْعَلْ لَنَا اَللَّهُمَّ فى‏ هذِهِ الْعَشِیهِ نَصیباً مِنْ کلِّ خَیرٍ تَقْسِمُهُ‏ بَینَ عِبادِک، وَنُورٍ تَهْدى‏ بِهِ وَرَحْمَهٍ تَنْشُرُها، وَبَرَکهٍ تُنْزِلُها، وَعافِیهٍ تُجَلِّلُها، وَرِزْقٍ تَبْسُطُهُ، یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، اَللَّهُمَّ اَقْلِبْنا فى‏ هذَا الْوَقْتِ مُنْجِحینَ مُفْلِحینَ مَبْرُورینَ غانِمینَ، وَلاتَجْعَلْنا مِنَ‏ الْقانِطینَ، وَلا تُخْلِنا مِنْ رَحْمَتِک، وَلا تَحْرِمْنا ما نُؤَمِّلُهُ مِنْ فَضْلِک، وَلا تَجْعَلْنا مِنْ رَحْمَتِک مَحْرُومینَ، وَلا لِفَضْلِ ما نُؤَمِّلُهُ مِنْ عَطآئِک‏ قانِطینَ، وَلا تَرُدَّنا خائِبینَ، وَلا مِنْ بابِک مَطْرُودینَ، یا اَجْوَدَ الْأَجْوَدینَ، وَاَکرَمَ الْأَکرَمینَ، اِلَیک اَقْبَلْنا مُوقِنینَ، وَلِبَیتِک الْحَرامِ‏ امّینَ قاصِدینَ، فَاَعِنَّا عَلى‏ مَناسِکنا، وَاَکمِلْ لَنا حَجَّنا، وَاعْفُ عَنَّا وَعافِنا، فَقَدْ مَدَدْنا اِلَیک اَیدِینا، فَهِىَ بِذِلَّهِ الْإِعْتِرافِ مَوْسُومَهٌ، اَللَّهُمَ‏ فَاَعْطِنا فى‏ هذِهِ الْعَشِیهِ ما سَئَلْناک، وَاکفِنا مَا اسْتَکفَیناک، فَلا کافِىَ لَنا سِواک، وَلا رَبَّ لَنا غَیرُک، نافِذٌ فینا حُکمُک، مُحیطٌ بِنا عِلْمُک، عَدْلٌ‏ فینا قَضآؤُک، اِقْضِ لَنَا الْخَیرَ، وَاجْعَلْنا مِنْ اَهْلِ الْخَیرِ، اَللَّهُمَّ اَوْجِبْ لَنا بِجُودِک عَظیمَ الْأَجْرِ، وَکریمَ الذُّخْرِ، وَدَوامَ الْیسْرِ، وَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا اَجْمَعینَ، وَلا تُهْلِکنا مَعَ الْهالِکینَ، وَلا تَصْرِفْ عَنَّا رَاْفَتَک وَرَحْمَتَک‏ یا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، اَللَّهُمَّ اجْعَلْنا فى‏ هذَا الْوَقْتِ مِمَّنْ سَئَلَک فَاَعْطَیتَهُ، وَشَکرَک فَزِدْتَهُ، وَتابَ اِلَیک فَقَبِلْتَهُ، وَتَنَصَّلَ اِلَیک مِنْ ذُنُوبِهِ کلِّها فَغَفَرْتَها لَهُ، یا ذَاالْجَلالِ وَالْإِکرامِ، اَللَّهُمَّ وَنَقِّنا وَسَدِّدْنا وَاقْبَلْ‏ تَضَرُّعَنا، یا خَیرَ مَنْ سُئِلَ، وَیا اَرْحَمَ مَنِ اسْتُرْحِمَ، یا مَنْ لا یخْفى‏ عَلَیهِ اِغْماضُ الْجُفُونِ، وَلا لَحْظُ الْعُیونِ، وَلا مَا اسْتَقَرَّ فِى الْمَکنُونِ، وَلا مَا انْطَوَتْ عَلَیهِ مُضْمَراتُ الْقُلُوبِ، اَلا کلُّ ذلِک قَدْ اَحْصاهُ‏ عِلْمُک، وَوَسِعَهُ حِلْمُک، سُبْحانَک وَتَعالَیتَ عَمَّا یقُولُ الظَّالِمُونَ عُلُوّاً کبیراً، تُسَبِّحُ لَک السَّمواتُ السَّبْعُ وَالْأَرَضُونَ وَمَنْ فیهِنَّ، وَاِنْ مِنْ‏ شَىْ‏ءٍ اِلاَّیسَبِّحُ بِحَمْدِک، فَلَک‏الْحَمْدُ وَالْمَجْدُ وَعُلُوُّ الْجَدِّ، یا ذَاالْجَلالِ‏ وَالْإِکرامِ وَالْفَضْلِ وَالْإِنْعامِ، وَالْأَیادِى الْجِسامِ، وَاَنْتَ الْجَوادُ الْکریمُ الرَّؤُوفُ الرَّحیمُ، اَللَّهُمَّ اَوْسِعْ عَلَىَّ مِنْ رِزْقِک الْحَلالِ، وَعافِنى‏ فى‏ بَدَنى‏ وَدینى‏، وَ امِنْ خَوْفى‏، وَاَعْتِقْ رَقَبَتى‏ مِنَ النَّارِ، اَللَّهُمَّ لا تَمْکرْ بى‏ وَلا تَسْتَدْرِجْنى‏ وَلا تَخْدَعْنى‏، وَادْرَءْ عَنّى‏ شَرَّ فَسَقَهِ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ

پس سر و دیده خود را بسوى آسمان بلند کردند و از دیده‏ هاى‏ مبارکش آب مى ‏ریخت مانند دو مشک و به صداى بلند گفتند:

یا اَسْمَعَ السَّامِعینَ، یا اَبْصَرَ النَّاظِرینَ، وَیا اَسْرَعَ الْحاسِبینَ، وَیا اَرْحَمَ الرَّاحِمینَ، صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، السَّادَهِ الْمَیامینِ، وَاَسْئَلُک اَللَّهُمَّ حاجَتِىَ الَّتى‏ اِنْ‏ اَعْطَیتَنیها لَمْ یضُرَّنى‏ ما مَنَعْتَنى‏ وَاِنْ مَنَعْتَنیها لَمْ ینْفَعْنى‏ ما اَعْطَیتَنى‏، اَسْئَلُک فَکاک رَقَبَتى‏ مِنَ النَّارِ، لااِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، وَحْدَک لاشَریک‏ لَک، لَک الْمُلْک، وَلَک الْحَمْدُ، وَاَنْتَ عَلى‏ کلِّشَىْ‏ءٍ قَدیرٌ، یا رَبِ‏ یا رَبِ‏.

پس‏ مکرّر مى ‏گفتند‏ یا رَبِ ‏ و کسانى‏ که ‏دورآن‏ حضرت‏ بودند تمام ‏گوش‏ داده بودند به دعاء آن حضرت واکتفا کرده بودند به‏ آمین ‏گفتن ‏پس‏ صداهایشان ‏بلند شد به‏ گریستن با آن حضرت تا غروب‏ کرد آفتاب و بار کردند و روانه جانب مشعرالحرام شدند.

مؤلف‏ گوید که کفعمى‏ دعای عرفه‏ امام حسین‏ علیه السلام را در بلدالأمین ‏تا اینجا نقل‏ فرموده ‏و علاّمه‏ مجلسى در زاد المعاد این دعاى شریف را موافق‏ روایت کفعمى ایراد نموده و لکن سید بن طاوُس در اقبال بعد از یا رَبِّ یا رَبِ‏ این قسمت را ذکر فرموده :

اِلهى‏ اَنَا الْفَقیرُ فى‏ غِناىَ، فَکیفَ لا اَکونُ فَقیراً فى‏ فَقْرى‏، اِلهى‏ اَنَا الْجاهِلُ فى‏ عِلْمى‏، فَکیفَ لا اَکونُ جَهُولاً فى‏ جَهْلى‏، اِلهى‏ اِنَّ اخْتِلافَ تَدْبیرِک وَسُرْعَهَ طَو آءِ مَقادیرِک، مَنَعا عِبادَک الْعارِفینَ بِک عَنْ السُّکونِ اِلى‏ عَطآءٍ، وَالْیأْسِ مِنْک فى‏ بَلآءٍ، اِلهى‏ مِنّى‏ ما یلیقُ بِلُؤْمى‏، وَمِنْک ما یلیقُ بِکرَمِک، اِلهى‏ وَصَفْتَ‏ نَفْسَک بِاللُّطْفِ وَالرَّأْفَهِ لى‏ قَبْلَ وُجُودِ ضَعْفى‏، اَفَتَمْنَعُنى‏ مِنْهُما بَعْدَ وُجُودِ ضَعْفى‏، اِلهى‏ اِنْ ظَهَرَتِ الْمَحاسِنُ مِنّى‏ فَبِفَضْلِک، وَلَک الْمِنَّهُ عَلَىَّ، وَاِنْ ظَهَرَتِ الْمَساوى‏ مِنّى‏ فَبِعَدْلِک وَلَک الْحُجَّهُ عَلَىَّ، اِلهى‏ کیفَ تَکلُنى‏ وَقَدْ تَکفَّلْتَ لى‏، وَکیفَ اُضامُ وَاَنْتَ النَّاصِرُ لى‏، اَمْ کیفَ‏ اَخیبُ وَاَنْتَ الْحَفِىُّ بى‏،ها اَنَا اَتَوَسَّلُ اِلَیک بِفَقْرى‏ اِلَیک، وَکیفَ‏ اَتَوَسَّلُ اِلَیک بِما هُوَ مَحالٌ اَنْ یصِلَ اِلَیک، اَمْ کیفَ اَشْکوُ اِلَیک حالى‏ وَهُوَ لا یخْفى‏ عَلَیک، اَمْ کیفَ اُتَرْجِمُ بِمَقالى‏ وَهُوَ مِنَک بَرَزٌ اِلَیک، اَمْ‏ کیفَ تُخَیبُ امالى‏ وَهِىَ قَدْ وَفَدَتْ اِلَیک، اَمْ کیفَ لا تُحْسِنُ اَحْوالى‏ وَبِک قامَتْ، اِلهى‏ ما اَلْطَفَک بى‏ مَعَ عَظیمِ جَهْلى‏، وَما اَرْحَمَک بى‏ مَعَ‏ قَبیحِ فِعْلى‏، اِلهى‏ ما اَقْرَبَک مِنّى‏ وَاَبْعَدَنى‏ عَنْک، وَما اَرْاَفَک بى‏، فَمَا الَّذى‏ یحْجُبُنى‏ عَنْک، اِلهى‏ عَلِمْتُ بِاخْتِلافِ الْآثارِ وَتَنقُّلاتِ‏ الْأَطْوارِ، اَنَّ مُرادَک مِنّى‏ اَنْ تَتَعَرَّفَ اِلَىَّ فى‏ کلِّشَىْ‏ءٍ، حَتّى‏ لا اَجْهَلَک‏ فى‏ شَىْ‏ءٍ، اِلهى‏ کلَّما اَخْرَسَنى‏ لُؤْمى‏ اَنْطَقَنى‏ کرَمُک، وَکلَّما ایسَتْنى‏ اَوْصافى‏ اَطْمَعَتْنى‏ مِنَنُک،اِلهى‏ مَنْ کانَتْ مَحاسِنُهُ مَساوِىَ، فَکیفَ‏ لا تَکونُ مَساویهِ مَساوِىَ، وَمَنْ کانَتْ حَقایقُهُ دَعاوِىَ، فَکیفَ لا تَکونُ دَعاویهِ دَعاوِىَ، اِلهى‏ حُکمُک النَّافِذُ،وَمَشِیتُک الْقاهِرَهُ، لَمْ‏ یتْرُکا لِذى‏ مَقالٍ مَقالاً، وَلا لِذى‏ حالٍ حالاً، اِلهى‏ کمْ مِنْ طاعَهٍ بَنَیتُها، وَحالَهٍ شَیدْتُها هَدَمَ اعْتِمادى‏ عَلَیها عَدْلُک، بَلْ اَقالَنى‏ مِنْها فَضْلُک، اِلهى‏ اِنَّک تَعْلَمُ اَنّى‏ وَاِنْ لَمْ تَدُمِ الطَّاعَهُ مِنّى‏ فِعْلاً جَزْماً، فَقَدْ دامَتْ‏ مَحَبَّهً وَعَزْماً، اِلهى‏ کیفَ اَعْزِمُ وَاَنْتَ الْقاهِرُ، وَکیفَ لا اَعْزِمُ وَاَنْتَ الْأمِرُ، اِلهى‏ تَرَدُّدى‏ فِى الْأثارِ یوجِبُ بُعْدَ الْمَزارِ فَاجْمَعْنى‏ عَلَیک‏ بِخِدْمَهٍ تُوصِلُنى‏ اِلَیک، کیفَ یسْتَدَلُّ عَلَیک بِما هُوَ فى‏ وُجُودِهِ مُفْتَقِرٌ اِلَیک، اَیکونُ لِغَیرِک مِنَ الظُّهُورِ ما لَیسَ لَک، حَتّى‏ یکونَ هُوَ الْمُظْهِرَ لَک، مَتى‏ غِبْتَ حَتّى‏ تَحْتاجَ اِلى‏ دَلیلٍ یدُلُّ عَلیک، وَمَتى‏ بَعُدْتَ حَتّى‏ تَکونَ الْأثارُ هِىَ الَّتى‏ تُوصِلُ اِلَیک، عَمِیتْ عَینٌ لا تَراک عَلَیها رَقیباً، وَخَسِرَتْ صَفْقَهُ عَبْدٍ لَمْ تَجْعَلْ لَهُ مِنْ حُبِّک نَصیباً، اِلهى‏ اَمَرْتَ‏ بِالرُّجُوعِ اِلَى الْأثارِ، فَارْجِعْنى‏ اِلَیک بِکسْوَهِ الْأَنْوارِ، وَهِدایهِ الْإِسْتِبصارِ، حَتّى‏ اَرْجِعَ اِلَیک مِنْها، کما دَخَلْتُ اِلَیک مِنْها، مَصُونَ‏ السِّرِّ عَنِ النَّظَرِ اِلَیها، وَمَرْفُوعَ الْهِمَّهِ عَنِ الْإِعْتِمادِ عَلَیها، اِنَّک عَلى‏کلِّشَىْ‏ٍ قَدیرٌ، اِلهى‏ هذا ذُلّى‏ ظاهِرٌ بَینَ یدَیک، وَهذا حالى‏ لا یخْفى‏ عَلَیک، مِنْک اَطْلُبُ الْوُصُولَ اِلَیک، وَبِک اَسْتَدِلُّ عَلَیک فَاهْدِنى‏ بِنُورِک اِلَیک، وَاَقِمْنى‏ بِصِدْقِ الْعُبُودِیهِ بَینَ یدَیک اِلهى‏ عَلِّمْنى‏ مِنْ‏ عِلْمِک الْمَخْزُونِ، وَصُنّى‏ بِسِتْرِک الْمَصُونِ، اِلهى‏ حَقِّقْنى‏ بِحَقائِقِ اَهْلِ‏ الْقُرْبِ، وَاسْلُک بى‏ مَسْلَک اَهْلِ الْجَذْبِ اِلهى‏ اَغْنِنى‏ بِتَدْبیرِک لى‏ عَنْ تَدْبیرى‏، وَبِاخْتِیارِک عَنِ اخْتِیارى‏، وَاَوْقِفْنى‏ عَلى‏ مَراکزِ اضْطِرارى‏، اِلهى‏ اَخْرِجْنى‏ مِنْ ذُلِّ نَفْسى‏، وَطَهِّرْنى‏ مِنْ شَکى‏ وَشِرْکى‏، قَبْلَ حُلُولِ رَمْسى‏، بِک اَنْتَصِرُ فَانْصُرْنى‏،وَعَلَیک اَتَوَکلُ فَلا تَکلْنى‏، وَاِیاک اَسْئَلُ فَلا تُخَیبْنى‏، وَفى‏ فَضْلِک اَرْغَبُ فَلا تَحْرِمْنى‏، وَبِجَنابِک اَنْتَسِبُ فَلا تُبْعِدْنى‏ وَبِبابِک اَقِفُ فَلا تَطْرُدْنى‏، اِلهى‏ تَقَدَّسَ رِضاک اَنْ یکونَ لَهُ عِلَّهٌ مِنْک، فَکیفَ یکونُ لَهُ عِلَّهٌ مِنّى‏، اِلهى‏ اَنْتَ الْغَنِىُّ بِذاتِک اَنْ یصِلَ اِلَیک النَّفْعُ مِنْک، فَکیفَ لا تَکونُ‏ غَنِیاً عَنّى‏، اِلهى‏ اِنَّ الْقَضآءَ وَالْقَدَرَ یمَنّینى‏، وَاِنَّ الْهَوى‏ بِوَثائِقِ‏ الشَّهْوَهِ اَسَرَنى‏، فَکنْ اَنْتَ النَّصیرَ لى‏ حَتّى‏ تَنْصُرَنى‏ وَتُبَصِّرَنى‏، وَاَغْنِنى‏ بِفَضْلِک حَتّى‏ اَسْتَغْنِىَ بِک عَنْ طَلَبى‏، اَنْتَ الَّذى‏ اَشْرَقْتَ‏ الْأَنْوارَ فى‏ قُلُوبِ اَوْلِیآئِک، حَتّى‏ عَرَفُوک وَوَحَّدُوک، وَاَنْتَ الَّذى‏ اَزَلْتَ الْأَغْیارَ عَنْ قُلُوبِ اَحِبَّائِک، حَتّى‏ لَمْ یحِبُّوا سِواک، وَلَمْ یلْجَئُوا اِلى‏ غَیرِک، اَنْتَ الْمُوْنِسُ لَهُمْ حَیثُ اَوْحَشَتْهُمُ الْعَوالِمُ، وَاَنْتَ الَّذى‏ هَدَیتَهُمْ حَیثُ اسْتَبانَتْ لَهُمُ الْمَعالِمُ، ماذا وَجَدَ مَنْ فَقَدَک وَمَا الَّذى‏ فَقَدَ مَنْ وَجَدَک، لَقَدْ خابَ مَنْ رَضِىَ دُونَک بَدَلاً، وَلَقَدْ خَسِرَ مَنْ بَغى‏ عَنْک مُتَحَوِّلاً، کیفَ یرْجى‏ سِواک وَاَنْتَ ما قَطَعْتَ الْإِحْسانَ، وَکیفَ‏ یطْلَبُ مِنْ غَیرِک وَاَنْتَ ما بَدَّلْتَ عادَهَ الْإِم

ترجمه فارسی :

منزه است خدایی که در آسمان است عرش او منزه است خدایی که در زمین است فرمان و حکمش‏ منزه است خدایی که در گورها قضا و فرمانش جاری است منزه است خدایی که در دریا راه دارد منزه است خدایی که در آتش دوزخ سلطنتش موجود است منزه است خدایی که در بهشت رحمت او است‏ منزه است خدایی که در قیامت عدل و دادش برپا است منزه است خدایی که آسمان را بالا برد منزه است خدایی‏ که زمین را گسترد منزه است خدایی که ملجا و پناهی از او نیست جز بسوی خودش… منزه است خدا و حمد از آن خدا است و معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگتر از توصیف است… معبودی جز خدا نیست یگانه ‏ای که شریک ندارد پادشاهی خاص او است و از آن او است حمد زنده کند و بمیراند و بمیراند و زنده کند و او است زنده ‏ای که نمیرد هرچه خیر است بدست او است و او بر هر چیز توانا است… آمرزش خواهم از خدایی که معبود بحقی جز او نیست که زنده و پاینده است‏ و بسویش توبه کنم… ای خدا… ای بخشاینده… ای مهربان… ای پدید آرنده آسمانها و زمین ای صاحب جلالت و بزرگواری… ای زنده و ای پاینده… ای پرعطا ای پرنعمت… ای که معبودی جز تو نیست… اجابت کن… خدایا از تو خواهم ای کسی‏ که او نزدیکتر است به من از رگ گردن ای‏که حائل شود میان انسان و دلش ای که او در دیدگاه اعلی است و در افق‏ آشکاری است ای که او بخشاینده است و بر عرش استیلا دارد ای که نیست مانندش‏ چیزی و او شنوا و بینا است از تو خواهم که درود فرستی بر محمد و آل محمد… خدایا ای بخشنده ‏ترین عطابخشان و ای بهترین درخواست شدگان‏ و ای مهربانترین کسی که از او مهربانی جویند خدایا درود فرست بر محمد و آلش در زمره پیشینیان و درود فرست بر محمد و آلش در زمره پسینیان و درود فرست بر محمد و آلش در ساکنین عالم بالا و درود فرست بر محمد و آلش در زمره مرسلین‏ خدایا عطا کن به محمد و آلش مقام وسیله و فضیلت و شرف و رفعت‏ و درجه بلند خدایا من ایمان آوردم به محمد صلی الله علیه و آله‏ با اینکه او را ندیده‏ام پس در روز قیامت از دیدارش محرومم مفرما و مصاحبت و همنشینی او را روزیم فرما و بر کیش او بمیرانم و بنوشانم از حوض او (حوض کوثر) نوشاندنی سیراب و جانبخش و گوارا که‏ پس از آن هرگز تشنه نشوم که براستی تو بر هر چیز توانایی خدایا من ایمان آورده‏ام به محمد صلی‏ الله علیه وآله و او را ندیده‏ام پس در بهشت رویش را به من نشان ده خدایا برسان به محمد صلی الله علیه و آله از جانب من تحیتی بسیار و سلامی… منزه باد خدا پیش از هر کس و منزه باد خدا پس از هرکس و منزه باد خدا با هرکس و منزه باد خدا که باقی ماند پروردگار ما و فانی شود هر کس و منزه باد خدا تنزیهی که فزونی گیرد بر تسبیح تسبیح گویان فزونی بسیاری پیش از هرکس و منزه باد خدا تنزیهی که فزونی گیرد بر تسبیح تسبیح‏گویان فزونی بسیاری‏ پس از هر کس و منزه باد خدا تنزیهی که فزونی گیرد بر تسبیح تسبیح‏ گویان فزونی بسیار با هر کس، و منزه باد خدا تنزیهی که فزونی گیرد بر تسبیح تسبیح‏ گویان‏ برتری بسیاری برای پروردگار ما که باقی ماند و جز او فانی شود هر کس و منزه باد خدا تنزیهی که به شماره در نیاید و دانسته‏ به دوام او و باقی ماند به نشود و فراموش نگردد و کهنه نشود و فنا نپذیرد و انتهایی برایش نباشد و منزه باد خدا تنزیهی که‏ دوام داشته باشد بقای او در طول سالهای این جهان و سایر جهانیان و ماههای این روزگار و هر روزگار و روزهای دنیا و ساعات شب و روز و منزه باد خدا تا جاویدان است جاوید و همراه با جاوید بدانسان که‏ شماره ‏اش نتوان کرد و زمان و مدت آنرا به فنا نکشاند و قطعش نکند «هرگز» و بزرگ است خدا بهترین آفریدگان… و ستایش خاص خدا است پیش از هر کس و ستایش از آن او است پس از هر کس… منزه است خدا و ستایش خاص خداست… بهترین‏ آفریدگان… معبودی نیست جز خدا پیش از هرکس… منزه است خدا… جز او خدایی نیست… و خدا بزرگتر است از توصیف پیش از هر کس… منزه است خدا و خدا بزرگتر است از توصیف… ستایش خاص خدایی است که نیست برای قضا و حکمش جلوگیری و نه برای عطا و بخششش مانعی و نه مانند ساخته ‏اش‏ ساخته هیچ سازنده‏ ای و او است بخشنده وسعت ‏ده که آفرید انواع گوناگون پدیده ‏ها را و به حکمت خویش محکم ساخت مصنوعات را طلایه ‏ها (ی عالم وجود) بر او مخفی نیست و امانتها در نزد او ضایع نشود پاداش ‏دهنده عمل هر سازنده و سامان دهنده زندگی هر قناعت‏ پیشه و مهربان نسبت به هر نالان، فروفرستنده‏ هر سود و بهره و آن کتاب جامع که فرستادش بوسیله نور آن نور درخشان و او است که دعاها را شنواست‏ و گرفتاریها را برطرف کند و درجات را بالا برد و گردنکشان‏ را ریشه‏کن سازد پس معبودی جز او نیست و چیزی با او برابری نکند و چیزی همانندش نیست و او شنوا است و بینا و دقیق و آگاه‏ و او بر هرچیز توانا است خدایا من بسوی تو اشتیاق دارم و به پروردگاری تو گواهی دهم‏ اقرار دارم به اینکه تو پروردگار منی و بسوی تو است بازگشت من آغاز کردی وجود مرا به رحمت خود پیش از آنکه باشم‏ چیز قابل ذکری و مرا از خاک آفریدی آنگاه در میان صلبها جایم دادی و ایمنم ساختی‏ از حوادث زمانه و تغییرات روزگار و سالها و همچنان همواره از صلبی به رحمی کوچ کردم در ایام قدیم و گذشته و قرنهای پیشین‏ و از روی مهر و رأفتی که به من داشتی و احسانت نسبت به من مرا به جهان نیاوردی در دوران حکومت پیشوایان‏ کفر آنان که پیمان تو را شکستند و فرستادگانت را تکذیب کردند ولی در زمانی مرا بدنیا آوردی که‏ پیش از آن در علمت گذشته بود از هدایتی که اسبابش را برایم مهیا فرمودی و در آن مرا نشو و نما دادی و پیش از این نیز به من مهر ورزیدی بوسیله رفتار نیکویت و نعمتهای شایانت که پدید آوردی خلقتم را از منی‏ ریخته شده و جایم دادی در سه پرده تاریکی (مشیمه و رحم و شکم) میان گوشت و خون و پوست‏ و گواهم نساختی در خلقتم و واگذار نکردی به من چیزی از کار خودم را سپس بیرونم آوردی بدانچه‏ در علمت گذشته بود از هدایتم بسوی دنیا خلقتی تمام و درست و در حال طفولیت و خردسالی‏ در گهواره محافظتم کردی و روزیم دادی از غذاها شیری گوارا و دل پرستاران را بر من مهربان کردی و عهده ‏دار پرستاریم کردی مادران مهربان را و از آسیب جنیان‏ نگهداریم کردی و از زیادی و نقصان سالمم داشتی پس برتری تو ای مهربان و ای بخشاینده تا آنگاه که لب به سخن گشودم و تمام کردی بر من نعمتهای شایانت را و پرورشم دادی‏ هر ساله زیادتر از سال پیش تا آنگاه که خلقتم کامل شد و تاب و توانم به حد اعتدال رسید واجب کردی‏ بر من حجت خود را بدین ترتیب که معرفت خود را به من الهام فرمودی و بوسیله عجایب حکمتت به هراسم انداختی و بیدارم کردی بدانچه آفریدی در آسمان و زمینت از پدیده ‏های آفرینشت‏ و آگاهم کردی به سپاسگزاری و ذکر خودت و اطاعت و عبادتت را بر من واجب کردی‏ و آنچه رسولانت آورده بودند به من فهماندی و پذیرفتن موجبات خوشنودیت را برایم آسان کردی‏ و در تمام اینها به یاری و لطف خود بر من منت نهادی سپس به اینکه مرا از بهترین خاکها آفریدی‏ راضی نشدی ای معبود من که تنها از نعمتی برخوردار شوم و از دیگری منع گردم بلکه روزیم دادی‏ از انواع (نعمتهای) زندگی و اقسام لوازم کامرانی و این بواسطه آن نعمت ‏بخشی بزرگ و بزرگترت بود بر من و آن احسان دیرینه‏ات بود نسبت به من تا اینکه تمام نعمتها را بر من کامل کردی و تمام رنجها و بلاها را از من دور ساختی‏ باز هم نادانی و دلیری من بر من جلوگیرت نشد از اینکه راهنماییم کردی بدانچه مرا به تو نزدیک کند و موفقم داشتی بدانچه مرا به درگاهت مقرب سازد که اگر بخوانمت پاسخم دهی و اگر بخواهم از تو به من عطا کنی و اگر اطاعتت کنم قدردانی کنی و اگر سپاسگزاریت کنم بر من بیفزایی و همه اینها برای کامل ساختن نعمتهای تو است بر من و احسانی است که نسبت به من داری پس منزهی تو، منزه از آن‏رو که آغازنده‏ نعمتی و بازگرداننده و ستوده و بزرگواری بسی پاکیزه است نامهای تو و بزرگ است نعمتهای تو پس ای‏ معبود من کدامیک از نعمتهایت را بشماره درآورده و یاد کنم یا برای کدامیک از عطاهایت به سپاسگزاری اقدام کنم در صورتی که آنها ای پروردگار من بیش از آن است که حسابگران بتوانند آنها را بشمارند یا دانش حافظان بدانها رسد سپس ای خدا آنچه را از سختی و گرفتاری از من دور کرده و باز داشتی بیشتر بوده از آنچه برایم آشکار شد از تندرستی و خوشی و من گواهی دهم خدایا به حقیقت ایمان خودم و بدانچه تصمیمات یقینم بدان بسته است‏ و توحید خالص و بی‏شائبه خود و درون سرپوشیده نهادم‏ و رشته‏ های دید نور چشمانم و خطوط صفحه پیشانیم‏ و رخنه‏ های راههای تنفسم و پرده‏های نرمه بینیم و راههای پرده گوشم‏ و آنچه بچسبد و روی هم قرار گیرد بر آن دو لبم و حرکتهای تلفظ زبانم و محل پیوست کام‏ (فک بالای) دهان و آرواره‏ام و محل بیرون آمدن دندانهایم و محل چشیدن خوراک و آشامیدنیهایم‏ و رشته و عصب مغز سرم و لوله (حلق) متصل به رگهای گردنم و آنچه در برگرفته آن‏را قفسه سینه‏ام و رشته‏های رگ قلبم و شاهرگ پرده دلم و پاره‏های گوشه و کنار جگرم و آنچه را در بردارد استخوانهای دنده‏ هایم و سربندهای استخوانهایم و انقباض‏ عضلات بدنم و اطراف سر انگشتانم و گوشتم و خونم و موی بدنم و بشره پوستم‏ و عصبم و ساقم و استخوانم و مغزم و رگهایم و تمام اعضاء و جوارحم و آنچه بر اینها بافته شده از دوران شیرخوارگیم و آنچه را زمین از من بر خود گرفته و خوابم‏ و بیداریم و آرمیدنم و حرکتهای رکوع و سجود من (گواهی دهم) که اگر تصمیم بگیرم‏ و بکوشم در طول قرون و اعصار بر فرض که چنین عمری بکنم و بخواهم شکر یکی از نعمتهای تو را بجا آورم نخواهم توانست جز به لطف خود که آن خود واجب کند بر من‏ سپاسگزاریت را دوباره از نو و موجب ستایشی تازه و ریشه‏دار گردد آری و اگر حریص باشم من‏ و حسابگران از مخلوقت که بخواهیم اندازه نعمت‏بخشیهای تو را از گذشته و آینده‏ به حساب درآوریم نتوانیم بشماره درآوریم و نه از نظر زمان و اندازه آنرا احصاء کنیم! هیهات! کجا چنین چیزی میسر است‏ و تو خود در کتاب گویا و خبر راست و درستت خبر داده‏ای که «اگر بشمارید نعمت خدا را احصاء نتوانید کرد «خدایا کتاب تو و خبری که دادی راست است و رساندند پیمبران و رسولانت هرچه را بر ایشان از وحی خویش فرو فرستادی‏ و آنچه را تشریع کردی برای آنها و بوسیله آنها از دین و آیین خود جز اینکه معبودا من گواهی دهم به سعی و کوششم و به اندازه رسائی طاعت و وسعم و از روی ایمان‏ و یقین می‏گویم ستایش خدایی را سزاست که نگیرد فرزندی تا از او ارث برند و نیست برایش‏ شریکی در فرمانروایی تا با او ضدّیت کنند در آنچه پدید آورد و نه نگهداری از خواری دارد تا کمکش کند در آنچه‏ بوجود آورد پس منزه باد منزه که اگر بود در آسمان و زمین خدایانی جز او هر دو تباه می‏شدند و از هم متلاشی می‏گشتند منزه است خدای یگانه یکتای بی‏نیازی که فرزند ندارد و فرزند کسی نیست و نیست‏ برایش همتایی هیچکس ستایش خدای را است ستایشی که برابر ستایش فرشتگان مقرب او و پیمبران‏ مرسلش باشد و درود خدا بر بهترین خلقش محمد خاتم پیمبران و آل‏ پاک و پاکیزه و خالص او باد و سلام… خدایا چنانم‏ ترسان خودت کن که گویا می‏بینمت و به پرهیزکاری از خویش خوشبختم گردان و به واسطه نافرمانیت بدبختم مکن‏ و در سرنوشت خود خیر برایم مقدر کن و مقدراتت را برایم مبارک گردان تا چنان نباشم که تعجیل آنچه را تو پس‏انداخته‏ای بخواهم و نه تأخیر آنچه را تو پیش ‏انداخته ‏ای خدایا قرار ده بی ‏نیازی در نفس من و یقین‏ در دلم و اخلاص در کردارم و روشنی در دیده‏ام و بینایی در دینم و مرا از اعضا و جوارحم بهره‏مند کن و گوش و چشم مرا وارث من گردان (که تا دم مرگ بسلامت باشند) و یاریم ده بر آنکس که به من ستم کرده و انتقام‏گیری مرا و آرزویم را درباره‏اش به من بنمایان‏ و دیده‏ام را در این‏ باره روشن کن خدایا محنتم را برطرف کن و زشتیهایم بپوشان و خطایم بیامرز و شیطان و اهریمنم را از من بران و ذمه‏ام را از گِرو بِرَهان و قرار ده خدایا برای من درجه والا در آخرت و در دنیا خدایا حمد تو را است که مرا آفریدی و شنوا و بینا قرارم دادی و ستایش تو را است که مرا آفریدی و از روی مهری که به من داشتی خلقتم را نیکو آراستی در صورتیکه تو از خلقت من بی‏نیاز بودی پروردگارا به آنطور که مرا پدیدآوردی و در خلقتم اعتدال بکار بردی پروردگارا به آنطور که بوجودم آوردی و صورتم را نیکو کردی پروردگارا به آنطور که به من احسان کردی و عافیتم دادی پروردگارا آنچنانکه مرا محافظت کردی و موفقم داشتی پروردگارا آنچنانکه بر من انعام کرده و هدایتم فرمودی‏ پروردگارا چنانچه مرا مورد احسان قرار داده و از هر خیری به من عطا کردی پروردگارا آنچنانکه مرا خوراندی‏ و نوشاندی پروردگارا آنچنانکه بی ‏نیازم کردی و سرمایه‏ام دادی پروردگارا آنچنانکه کمکم دادی و عزتم بخشیدی‏ پروردگارا آنچنانکه مرا از خلعت باصفایت پوشاندی و از مصنوعاتت به حد کافی در اختیارم گذاردی (چنانکه این همه انعام به من کردی) درود فرست بر محمد و آل محمد و کمکم ده بر پیش‏آمدهای ناگوار روزگار و کشمکشهای شبها و روزها و از هراسهای دنیا و اندوههای‏ آخرت نجاتم ده و از شر آنچه ستمگران در زمین انجام دهند مرا کفایت فرما خدایا از آنچه می‏ترسم‏ کفایتم کن و از آنچه برحذرم، نگاهم دار و خودم و دینم را حفظ کن و در سفر محافظتم کن و در خانواده و مالم جانشین من باش و در آنچه روزیم کرده ای برکت ده و مرا در پیش خودم خوار کن و در چشم مردم بزرگم کن و از شر جن‏ و انس بسلامتم بدار و به گناهان رسوایم مکن و به اندیشه‏های باطنم سرافکنده‏ام مکن‏ و به کردارم دچارم مساز و نعمتهایت را از من مگیر و بجز خودت به دیگری واگذارم مکن‏ خدایا به که واگذارم می‏کنی آیا به خویشاوندی که از من بِبُرَد یا بیگانه‏ای که مرا از خود دور کند یا به‏کسانی‏که‏ خوارم شمرند و تویی پروردگار من و زمامدار کار من بسوی تو شکایت آرم از غربت خود و دوری خانه‏ام و خواریم نزد کسی‏که زمامدار کار من کردی خدایا پس خشم خود را بر من مبار و اگر بر من خشم نکرده باشی باکی ندارم – منزهی تو – جز اینکه در عین حال‏ عافیت تو وسیعتر است برای من پس از تو خواهم پروردگارا به نور ذاتت که روشن شد بدان‏ زمین و آسمانها و برطرف شد بدان تاریکیها و اصلاح شد بدان کار اولین و آخرین که مرا بر حال غضب خویش نمیرانی و خشمت را بر من نازل مفرمایی‏ مؤاخذه و بازخواست حق تو است تا گاهی که پیش از آن راضی شوی معبودی جز تو نیست که پروردگار شهر محترم و مشعر الحرام و خانه کعبه‏ای آن خانه‏ای که برکت را بدان نازل کردی و آنرا برای‏ مردمان خانه امنی قرار دادی ای کسی‏که از گناهان بزرگ به بردباری خود درگذری ای که نعمتها را به فضل خود فراوان گردانی ای که عطایای شایان را به کرم خود بدهی ای ذخیره‏ام در سختی ای‏ رفیق و همدمم در تنهایی ای فریادرس من در گرفتاری ای ولی من در نعمتم ای‏ معبود من و معبود پدرانم ابراهیم و اسمعیل و (معبود) اسحاق و یعقوب و پروردگار جبرئیل و میکائیل و اسرافیل و پروردگار محمد خاتم پیمبران و آل‏ برگزیده‏اش و فروفرستنده تورات و انجیل و زبور و قرآن و نازل‏کننده‏ کهیعص و طه و «یس و قرآن حکمت آموز» تویی پناه من هنگامی که درمانده‏ام کنند راهها با همه وسعتی که دارند و زمین بر من تنگ گیرد با همه پهناوریش و اگر نبود رحمت تو بطور حتم من هلاک شده بودم و تویی نادیده‏گیر لغزشم و اگر پرده‏پوشی تو نبود مسلماً من از رسواشدگان بودم و تویی که به‏یاری خود مرا بر دشمنانم یاری دهی و اگر نبود یاری تو من مغلوب شده بودم ای که مخصوص کرده خود را به بلندی و برتری‏ و دوستانش بوسیله عزت او عزت یابند ای که پادشاهان در برابرش طوق خواری‏ به گردن گذارند و آنها از سَطَوَتَش ترسانند می‏داند حرکت (یا خیانت) چشمها و آنچه را سینه‏ها پنهان کنند و حوادثی که در کمون زمانها و روزگارها است ای که نداند چگونگی او را جز خود او ای که نداند چیست او جز او ای که نداند او را جز خود او ای که زمین را بر آب فرو بُردی و هوا را به آسمان بستی ای که گرامی‏ترین‏ نامها از او است ای دارنده احسانی که هرگز قطع نشود ای گمارنده کاروان برای نجات‏ یوسف در آن جای بی‏آب و علف و بیرون آورنده‏اش از چاه و رساننده‏اش به پادشاهی پس از بندگی‏ ای که او را برگرداندی به یعقوب پس از آنکه دیدگانش از اندوه سفید شده بود و آکنده از غم بود ای برطرف کننده سختی و گرفتاری از ایوب و ای نگهدارنده دستهای ابراهیم‏ از ذبح پسرش پس از سن پیری و بسرآمدن عمرش ای که دعای زکریا را به اجابت رساندی‏ و یحیی را به او بخشیدی و او را تنها و بی‏کس وامگذاردی ای که بیرون آورد یونس را از شکم ماهی ای که شکافت دریا را برای بنی‏اسرائیل و (از فرعونیان) نجاتشان داد و فرعون و لشکریانش را غرق کرد ای که فرستاد بادها را نوید دهندگانی پیشاپیش‏ آمدن رحمتش ای که شتاب نکند بر (عذاب) نافرمانان از خلق خود ای که‏ نجات بخشید ساحران (فرعون) را پس از سالها انکار (و کفر) و چنان بودند که متنعّم به نعمتهای خدا بودند که روزیش را می‏خوردند ولی پرستش دیگری را می‏کردند و با خدا دشمنی و ضدیت داشتند و رسولانش را تکذیب می‏کردند ای خدا ای خدا ای آغازنده ای پدیدآورنده‏ای که همتا نداری ای جاویدانی که زوال نداری ای زنده در آنگاه که زنده‏ای نبود ای زنده کن مردگان ای که مراقبت داری بر هرکس بدانچه انجام داده ای که سپاسگزاری من برایش اندک است‏ ولی محرومم نکند و خطایم بزرگ است ولی رسوایم نکند و مرا بر نافرمانی خویش بیند ولی پرده‏ام ندرد ای که مرا در کودکی محافظت کردی ای که در بزرگی روزیم دادی‏ ای که اندازه مرحمت‏هایی که به من کردی بشماره نیاید و نعمتهایش را تلافی ممکن نباشد ای که‏ روبرو شد با من به نیکی و احسان ولی من با او به بدی و گناه روبرو شدم ای که‏ مرا به ایمان هدایت کرد پیش از آنکه بشناسم طریقه سپاسگزاری نعمتش را ای که خواندمش‏ در حال بیماری و او شفایم داد و در برهنگی و او مرا پوشاند و در گرسنگی و او سیرم کرد و در تشنگی‏ و او سیرابم کرد و در خواری و او عزتم بخشید و در نادانی و او معرفتم بخشید و در تنهایی و او فزونی جمعیت به من داد و در دوری از وطن و او بازم گرداند و در نداری و او دارایم کرد و در کمک‏خواهی و او یاریم داد و در ثروتمندی و او از من سلب نفرمود و (هنگامی که) از همه این خواسته‏ها دم بستم تو آغاز کردی پس از آن تو است حمد و سپاس ای که‏ لغزشم را نادیده گرفت و گرفتگی را از من دور کرد و دعایم را اجابت فرمود و عیبم را پوشاند و گناهانم را آمرزید و به خواسته‏ام رسانید و بر دشمنم یاری داد و اگر بخواهم نعمتها و عطاها و مراحم بزرگ تو را بشمارم نتوانم ای مولای من این تویی که منت نهادی و این تویی‏ که نعمت دادی این تویی که احسان فرمودی این تویی که نیکی کردی این تویی که فزونی‏ بخشیدی این تویی که کامل کردی این تویی که روزی دادی این تویی که توفیق دادی این تویی‏ که عطا کردی این تویی که بی‏نیاز کردی این تویی که ثروت بخشیدی این تویی که مأوی دادی این‏ تویی که کفایت کردی این تویی که هدایت کردی این تویی که نگهداشتی این تویی که‏ پوشاندی این تویی که آمرزیدی این تویی که نادیده گرفتی این تویی که قدرت و چیرگی دادی این تویی‏ که عزت بخشیدی این تویی که کمک کردی این تویی که پشتیبانی کردی این تویی که‏ تأیید کردی این تویی که یاری کردی این تویی که شفا دادی این تویی که عافیت دادی این تویی‏ که اکرام کردی بزرگی و برتری از تو است و ستایش همیشه مخصوص تو است و سپاسگزاری دائمی و جاوید از آن تواست و اما من ای معبودم کسی هستم که به گناهانم اعتراف دارم پس آنها را بیامرز و این منم که‏ بد کردم این منم که خطا کردم این منم که (به بدی) همت گماشتم این منم که نادانی کردم این منم که‏ غفلت ورزیدم این منم که فراموش کردم این منم که (به‏غیر یا به‏خود) اعتماد کردم این منم‏ که (به‏کاربد) تعمّد کردم این‏منم که وعده‏دادم واین منم که خلف وعده کردم این منم که پیمان‏شکنی کردم این‏منم‏که به‏بدی اقرارکردم‏ این منم که به نعمت تو بر خود و در پیش خود اعتراف دارم و با گناهانم بسویت بازگشته‏ام پس آنها را بیامرز ای‏ که زیانش نرساند گناهان بندگان و از اطاعت ایشان بی‏نیازی و تو آنی که هرکس از بندگان‏ کردار شایسته‏ای انجام دهد به رحمت خویش توفیقش دهی پس تو را است ستایش ای معبود و آقای من‏ خدایا به من دستور دادی و من نافرمانی کردم و نهی فرمودی ولی من نهی تو را مرتکب شدم و اکنون به حالی افتاده‏ام که‏ نه وسیله تبرئه‏ای دارم که پوزش خواهم و نه نیرویی دارم که بدان یاری گیرم پس به چه وسیله با تو روبرو شوم‏ ای مولای من آیا به گوشم یا به‏چشمم یا به زبانم یا به دستم یا به پایم آیا همه اینها نعمتهای تو نیست که در پیش من بود و با همه آنها تو را معصیت کردم ای مولای من پس تو حجت و راه مؤاخذه‏ بر من داری ای که مرا پوشاندی از پدران و مادران که مرا از نزد خود برانند و از فامیل و برادران که مرا سرزنش کنند و از سلاطین و حکومتها که مرا شکنجه کنند و اگر آنها مطلع بودند ای مولای من بر آنچه تو بر آن مطلعی از کار من در آن هنگام مهلتم نمی‏دادند و از خود دورم می‏کردند و از من می‏بریدند و اینک خدایا این منم که در پیشگاهت ایستاده ای آقای من‏ با حال خضوع و خواری و درماندگی و کوچکی نه وسیله تبرئه‏جویی دارم که پوزش طلبم و نه نیرویی که یاری جویم و نه حجت و برهانی که بدان چنگ زنم و نه می‏توانم بگویم که گناه نکرده‏ام و کجا می‏تواند انکار – فرضاً که انکار کنم‏ ای مولای من – سودم بخشد! چگونه؟ و کجا؟ با اینکه تمام اعضای من‏ گواهند بر من به آنچه انجام داده و به یقین می‏دانم و هیچگونه شک و تردیدی ندارم که تو از کارهای بزرگ از من‏ پرسش خواهی کرد و تویی آن داور عادلی که ستم نکند و همان عدالتت‏ مرا هلاک کند و از تمام عدالت تو می‏گریزم اگر عذابم کنی خدایا بواسطه گناهان من است پس از آنکه حجت بر من داری و اگر از من درگذری پس به بردباری و بخشندگی و بزرگواری تو است معبودی جز تو نیست منزهی تو و من از ستمکارانم معبودی جز تو نیست منزهی تو و من از آمرزش خواهانم معبودی جز تو نیست منزهی تو و من از یگانه‏پرستانم معبودی نیست جز تو منزهی تو و من از ترسناکانم معبودی جز تو نیست منزهی تو و من از هراسناکانم معبودی جز تو نیست‏ منزهی تو و من از امیدوارانم معبودی نیست جز تو منزهی تو و من از مشتاقانم معبودی جز تو نیست منزهی تو و من‏از تهلیل (لااله الاالله) گویانم‏ معبودی جز تو نیست منزهی تو و من از خواهندگانم معبودی جز تو نیست منزهی تو و من از تسبیح‏گویانم معبودی جز تو نیست منزهی تو و من از تکبیر (الله اکبر) گویانم معبودی نیست جز تو منزهی تو پروردگار من و پروردگار پدران پیشین من خدایا این است ستایش من بر تو در مقام تمجیدت و این است اخلاص من بذکر در مقام یکتاپرستیت و اقرار من‏ به نعمتهایت در مقام شماره آنها گرچه من اقرار دارم که آنها را نتوانم بشماره درآورم از بسیاری آنها و فراوانی‏ و آشکاری آنها و پیشی جُستن آنها از زمان پیدایش من که همواره در آن عهد مرا بوسیله آن نعمتها یادآوری می‏کردی‏ از آن ساعت که مرا آفریدی و خلق کردی از همان ابتدای عمر که از نداری و فقر مرا به توانگری درآوردی‏ و گرفتاریم برطرف کردی و اسباب آسایش مرا فراهم ساختی و سختی را دفع نموده و اندوه را زدودی و تنم را تندرست و دینم را بسلامت داشتی و اگر یاریم دهند به اندازه‏ای که نعمتت را ذکر کنم تمام‏ جهانیان از اولین و آخرین نه من قدرت ذکرش را دارم نه آنها منزهی تو و برتری از اینکه پروردگاری هستی کریم و بزرگ و مهربان که مهرورزی‏هایت به شماره درنیاید و ستایشت به آخر نرسد و نعمتهایت را تلافی نتوان کرد درود فرست بر محمد و آل محمد و کامل گردان بر ما نعمتهایت را و بوسیله اطاعت خویش سعادتمندمان گردان منزهی تو معبودی جز تو نیست خدایا تویی که اجابت کنی دعای درمانده را و برطرف کنی بدی را و فریادرسی کنی از گرفتار و شفا دهی‏ به بیمار و بی‏نیاز کنی فقیر را و مرمت کنی شکستگی را و رحم کنی به کودک خردسال و یاری دهی به پیر کهنسال‏ و جز تو پشتیبانی نیست و نه فوق (توانایی) تو توانایی و تویی والای بزرگ ای‏ رهاکننده اسیر در کند و زنجیر ای روزی دهنده کودک خردسال ای پناه شخص ترسانی‏ که پناه جوید ای که شریک و وزیری برای او نیست درود فرست بر محمد و آل‏ محمد و عطا کن به من در این شام بهترین چیزی را که عطا کردی و دادی به یکی از بندگانت چه آن نعمتی باشد که می‏بخشی و یا احسانهایی که تازه کنی و بلاهایی که می‏گردانی و غم و اندوهی که‏ برطرف کنی و دعایی که اجابت کنی و کار نیکی که بپذیری و گناهانی که بپوشانی که براستی‏ تو بهر چه خواهی دقیق و آگاهی و بر هرچیز توانایی خدایا تو نزدیکترین کسی هستی که‏ خوانندت و از هرکس زودتر اجابت کنی و در گذشت از هرکس بزرگوارتری و در عطابخشی عطایت از همه وسیعتر ودراجابت درخواست ازهمه شنواتری ای‏بخشاینده دنیا و آخرت و مهربان آن‏دو براستی کسی که مانند تو از او درخواست‏ شود نیست و جز تو آرزو شده‏ای نیست خواندمت و تو اجابت کردی و درخواست کردم و تو عطا کردی و به درگاه تو میل کردم‏ و تو مرا مورد مهر خویش قرار دادی و به تو اعتماد کردم و تو نجاتم دادی و به درگاه تو نالیدم و تو کفایتم کردی خدایا درود فرست بر محمد بنده و رسول و پیامبرت و بر آل پاک‏ و پاکیزه‏اش همگی و نعمتهای خود را بر ما کامل گردان و عطایت را بر ما گوارا کن و نام ما را در زمره سپاسگزارانت بنویس و هم جزء یادکنندگان نعمتهایت آمین آمین ای پروردگار جهانیان خدایا ای که‏ مالک آمد و توانا، و توانا است و قاهر و نافرمانی شد ولی پوشاند و آمرزشش خواهند و آمرزد ای کمال مطلوب‏ جویندگان مشتاق و منتهای آرزوی امیدواران ای که دانشش بهر چیز احاطه دارد و رأفت و مهر و بردباریش توبه‏جویان را فرا گرفته خدایا ما رو به‏درگاه تو آوریم‏ در این شبی که آنرا شرافت و بزرگی دادی بوسیله محمد پیامبرت و فرستاده‏ات‏ و برگزیده‏ات از آفریدگان و امین تو بر وحیت آن مژده دهنده و ترساننده و آن چراغ‏ تابناک آنکه بوسیله‏اش بر مسلمانان نعمت بخشیدی و رحمت عالمیان قرارش دادی‏ خدایا درود فرست بر محمد و آل محمد چنانچه محمد نزد تو شایسته آنست ای خدای‏ بزرگ پس درود فرست بر او و بر آل برگزیده پاک و پاکیزه‏اش‏ همگی و بپوشان ما را به گذشت خود زیرا صداها با انواع مختلف‏ لغتهاشان (و هرکس به زبانی ناله‏اش) بسوی تو بلند است پس ای خدا برای ما قرار ده در این شام بهره‏ای از هر خیری که‏ میان بندگانت تقسیم فرمایی و نوری که بدان هدایت فرمایی و رحمتی که بگستری آنرا و برکتی که نازلش کنی و عافیتی‏ که بپوشانی و روزی و رزقی که پهن کنی ای مهربانترین مهربانان خدایا برگردان ما را در این‏ هنگام پیروزمند و رستگار و پذیرفته و بهره‏مند و از ناامیدان قرارمان مده و از رحمتت دست خالیمان مفرما و محروممان مکن از آنچه از فضل تو آرزومندیم‏ و جزء محرومان رحمتت قرارمان مده و نه ناامیدمان کن از آن زیادی عطایت که‏ آرزومندیم و ناکام بازِمان مگردان و از درگاهت مطرود و رانده‏مان مکن ای بخشنده‏ترین‏ بخشندگان و کریمترین کریمان ما با یقین به درگاه تو روآوردیم و به آهنگ (زیارت) خانه محترم تو (کعبه بدینجا) آمدیم پس کمک ده ما را بر انجام مناسک حج و حجمان را کامل گردان و از ما درگذر و تندرستمان دار زیرا که ما بسوی تو دو دست (نیاز) دراز کرده‏ایم و آن دستها چنان است که به خواری اعتراف به گناه نشاندار شده خدایا در این شام به ما عطا کن آنچه را از تو خواسته‏ایم و کفایت کن از ما آنچه را از تو کفایت آنرا خواستیم زیرا کفایت‏کننده‏ای‏ جز تو نداریم و پروردگاری غیر از تو برای ما نیست تویی که فرمانت درباره ما نافذ و دانشت به ما احاطه دارد وحکمی که‏درباره ما فرمایی ازروی عدالت‏است خدایا خیر و نیکی برای ما مقرر کن و از اهل خیر قرارمان‏ده خدایا واجب‏گردان برای‏ ما از آن جودی که داری پاداشی بزرگ و ذخیره‏ای گرامی و آسایشی همیشگی و بیامرز گناهان ما را همگی و در زمره هلاک شدگان بدست هلاکتمان مسپار و مهر و رأفتت را از ما باز مگردان‏ ای مهربانترین مهربانان خدایا قرارمان ده در این وقت از آن کسانی‏که از تو درخواست کرده و بدیشان عطا فرموده‏ای‏ و شکر تو را بجا آورده و تو نعمتت را بر آنها افزون کرده و بسویت بازگشته و تو پذیرفته‏ای و از گناهان بسوی‏ تو بیرون آمده و تو همه را آمرزیده‏ای، ای صاحب جلالت و بزرگواری خدایا ما را پاکیزه و (در دین) محکممان گردان‏ وتضرع وزاریمان بپذیر ای‏بهترین کسی‏که ازاو درخواست شود وای مهربانترین کسی‏که از او مِهر خواهند ای که بر او پوشیده نیست‏ بهم نهادن پلکهای چشم و نه بر هم خوردن دیدگان و نه آنچه در مکنون ضمیر مستقر گردیده‏ و نه آنچه در پرده دلها نهفته است آری تمام آنها را دانش تو شماره کرده و بردباریت همه را در برگرفته است منزهی تو و برتری از آنچه ستمکاران گویند برتری‏ بسیاری، تنزیه کنند تو را آسمانهای هفتگانه و زمینها و هرکه در آنها است و چیزی نیست‏ جز آنکه به ستایش تو تسبیح کند پس تو را است ستایش و بزرگواری و بلندی رتبه، ای صاحب جلالت‏ و بزرگواری و فضل و نعمت‏بخشی و موهبتهای بزرگ و تویی بخشنده‏ بزرگوار رؤوف و مهربان خدایا فراخ گردان بر من از روزی حلال خود و عافیتم بخش در تن و هم در دینم و ترسم را امان بخش و از آتش دوزخ آزادم کن‏ خدایا مرا به مکر خود دچار مساز و در غفلت تدریجی بسوی نابودی مبر و فریبم مده و شرّ تبهکاران جن و انس را از من دور کن… ای شنواترین شنوندگان ای‏ بیناترین بینایان و ای سریعترین حساب‏رسان و ای مهربانترین مهربانان درود فرست بر محمد و آل محمد آن آقایان فرخنده و از تو ای خدا درخواست کنم حاجتم را که اگر آنرا به من‏ عطا کنی دیگر هرچه را از من دریغ کنی زیانم نزند و اگر آنرا از من دریغ داری دیگر سودم ندهد هرچه‏ به من عطا کنی و آن این است که از تو خواهم مرا از آتش دوزخ آزاد گردانی معبودی جز تو نیست یگانه‏ای که‏ شریک نداری از تو است فرمانروایی و از تو است ستایش و تویی که بر هرچیز توانایی ای پروردگار ای پروردگار…
خدا من چنانم که در حال توانگری هم فقیرم پس چگونه فقیر نباشم‏ در حال تهیدستیم خدایا من نادانم در عین دانشمندی پس چگونه نادان نباشم در عین‏ نادانی خدایا براستی اختلاف تدبیر تو و سرعت تحول و پیچیدن در تقدیرات تو جلوگیری کنند از بندگان عارف تو که به عطایت دل آرام و مطمئن باشند و در بلای تو مأیوس و ناامید شوند خدایا از من همان سرزند که شایسته پستی من است و از تو انتظار رود آنچه شایسته بزرگواری تو است خدایا تو خود را به لطف و مهر به من توصیف فرمودی پیش از آنکه ناتوان باشم آیا پس از ناتوانیم لطف و مهرت را از من‏ دریغ می‏داری خدایا اگر کارهای نیک از من سرزند به فضل تو بستگی دارد و تو را منّتی است بر من‏ و اگر کارهای بد از من روی دهد آن‏هم بستگی به عدل تو دارد و تو را بر من حجت است خدایا چگونه مرا وامی‏گذاری در صورتی‏که کفایتم کردی و چگونه مورد ستم واقع گردم با اینکه تو یاور منی یا چگونه‏ ناامید گردم در صورتی‏که تو نسبت به من مهربانی هم اکنون به درگاه تو توسل جویم بوسیله آن نیازی که به‏درگاهت دارم و چگونه توسل جویم بوسیله فقری که محال است پیرامون تو راه یابد یا چگونه از حال خویش به‏درگاهت شکوه کنم با اینکه حال‏ من بر تو پنهان نیست یا چگونه با زبان (قال) ترجمه حال خود کنم در صورتی‏که آنهم از پیش تو بُرُوز کرده به نزد خودت یا چگونه آرزوهایم به نومیدی گراید با اینکه به آستان تو وارد شده یا چگونه احوالم را نیکو نکنی‏ با اینکه احوال من به تو قائم است خدایا چه اندازه به من لطف داری با این نادانی عظیم من و چقدر به من مهر داری‏ با این کردار زشت من خدایا چقدر تو به من نزدیکی و در مقابل چقدر من از تو دورم و با اینهمه که تو نسبت به من مهربانی‏ پس آن چیست که مرا از تو محجوب دارد خدایا آن‏طوری که من از روی اختلاف آثار و تغییر و تحول اطوار بدست آورده‏ام مقصود تو از من آنست که خود را در هرچیزی (جداگانه) به من بشناسانی تا من‏ در هیچ چیزی نسبت به تو جاهل نباشم خدایا هر اندازه پستی من زبانم را لال می‏کند کرم تو آنرا گویا می‏کند و هراندازه‏ اوصاف من مرا مأیوس می‏کند نعمتهای تو به طمعم اندازد خدایا آنکس که کارهای خوبش کار بد باشد پس چگونه کار بدش بد نباشد و آنکس که حقیقت‏گویی‏هایش ادعایی بیش نباشد پس چگونه‏ ادعاهایش ادعا نباشد خدایا فرمان نافذت و مشیت قاهرت برای هیچ گوینده‏ای فرصت‏ گفتار نگذارد و برای هیچ صاحب حالی حس و حال به جای ننهد خدایا چه بسیار طاعتی که (پیش خود) پایه‏گذاری کردم و چه‏بسیار حالتی که بنیادش کردم ولی (یاد) عدل تو اعتمادی را که بر آنها داشتم یکسره فروریخت بلکه فضل تو نیز اعتمادم را بهم زد خدایا تو می‏دانی که اگر چه طاعت تو در من بصورت کاری مثبت ادامه ندارد ولی‏ دوستی و تصمیم بر انجام آن در من ادامه دارد خدایا چگونه تصمیم گیرم در صورتی که تحت قهر توام و چگونه تصمیم نگیرم با اینکه‏ تو دستورم دهی خدایا تفکر (یا گردش) من در آثار تو راه مرا به دیدارت دور سازد پس کردار مرا با خودت‏ بوسیله خدمتی که مرا به تو برساند چگونه استدلال شود بر وجود تو به چیزی که خود آن موجود در هستیش نیازمند به تو است و آیا اساساً برای ما سوای تو ظهوری هست که در تو نباشد تا آن وسیله ظهور تو گردد تو کی پنهان شده‏ای تا محتاج بدلیلی باشیم که به تو راهنمائی کند و چه وقت دور مانده‏ای تا آثار تو ما را به تو واصل گرداند کور باد آن چشمی که تو را نبیند که مراقب‏ او هستی و زیان کار باد سودای آن بنده که از محبت خویش به او بهره‏ای ندادی‏خدایا فرمان دادی‏ که به آثار تو رجوع کنم پس بازم گردان بسوی خود (پس از مراجعه به آثار) به پوششی از انوار و راهنمایی‏ و از بینش‏جوئی تا بازگردم بسویت پس از دیدن آثار هم چنانکه آمدم بسویت از آنها که نهادم‏ از نظر به آنها مصون مانده و همتم را از اعتماد بدانها برداشته باشم که براستی تو بر هر چیز توانائی خدایا این خواری من است که پیش رویت عیان و آشکار است و این حال (تباه) من است‏ که بر تو پوشیده نیست از تو خواهم که مرا به خود برسانی و بوسیله ذات تو بر تو دلیل می‏جویم‏ پس به نور خود مرا بر ذاتت راهنمائی فرما و به یادآر مرا با بندگی صادقانه در پیش رویت خدایا بیاموز به من‏ از دانش مخزونت و محفوظم دار به پرده مصونت خدایا مرا به حقائق نزدیکان درگاهت‏ بیارای و به راه اهل جذبه و شوقت ببر خدایا بی‏نیاز کن مرا به تدبیر خودت در باره‏ام‏ از تدبیر خودم و به اختیار خودت از اختیار خودم و بر جاهای‏ بیچارگی و درماندگیم مرا واقف گردان خدایا مرا از خواری نفسم نجات ده و پاکم کن از شک‏ و شرک خودم پیش از آنکه داخل گورم گردم به تو یاری جویم پس تو هم یاریم کن و بر تو توکل کنم پس‏ مرا وامگذار و از تو درخواست کنم پس ناامیدم مگردان و در فضل تو رغبت کرده‏ام پس محرومم مفرما و به حضرت تو خود را بسته‏ام پس دورم مکن و به درگاه تو ایستاده‏ام پس طردم مکن خدایا مبرّا است خوشنودی تو از اینکه علت و سببی از جانب تو داشته باشد پس چگونه ممکن است من سبب آن گردم‏ خدایا تو به ذات خود بی‏نیازی از اینکه سودی از جانب خودت به تو برسد پس چگونه از من بی‏نیاز نباشی‏ خدایا براستی قضا و قدر مرا آرزومند می‏کنند و از آن سو هوای نفس مرا به بندهای‏ شهوت اسیر کرده پس تو یاور من باش تا پیروزم کنی و بینایم کنی‏ و بوسیله فضل خویش بی‏نیازم گردانی تا بوسیله تو از طلب کردن بی‏نیاز شوم توئی که تاباندی‏ انوار (معرفت) را در دل اولیائت تا اینکه تو را شناختند و یگانه‏ات دانستند و توئی که‏ اغیار و بیگانگان را از دل دوستانت براندی تا اینکه کسی را جز تو دوست نداشته و به غیر تو پناهنده و ملتجی‏ نشوند و توئی مونس ایشان در آنجا که عوالم وجود آنها را به وحشت اندازد و توئی که‏ راهنمائیشان کنی آنگاه که نشانه‏ها برایشان آشکار گردد چه دارد آنکس که تو را گم کرده؟ و چه ندارد آنکس که تو را یافته است براستی محروم است آنکس که بجای تو بدیگری راضی شود و بطور حتم زیانکار است کسی‏که‏ از تو به دیگری روی کند چسان می‏شود بغیر تو امیدوار بود در صورتی‏که تو احسانت را قطع نکردی و چگونه‏ از غیر تو می‏توان طلب کرد با اینکه تو تغییر نداده‏ای شیوه عطابخشیت را ای خدائی که به دوستانت‏ شیرینی همدمی خود را چشاندی و آنها در برابرت به چاپلوسی برخاستند و ای خدائی که پوشاندی براولیاء خودت‏ خلعتهای هیبت خود را پس آنها در برابرت به آمرزش خواهی بپاخواستند توئی که یاد کنی پیش از آنکه‏ یاد کنندگان یادت کنند و توئی آغازنده به احسان قبل از آنکه پرستش کنندگان بسویت توجه کنند و توئی‏ بخشنده عطا پیش از آنکه خواهندگان از تو خواهند و توئی پربخشش و سپس همان را که به ما بخشیده‏ای از ما به قرض می‏خواهی خدایا مرا بوسیله رحمتت بطلب تا من به نعمت وصالت نائل گردم‏ و بوسیله نعمتت مرا جذب کن تا به تو رو کنم خدایا براستی امید من از تو قطع نگردد و اگرچه‏ نافرمانیت کنم چنانکه ترسم و از تو زائل نشود و گرچه فرمانت برم همانا جهانیان مرا بسوی تو رانده‏اند و آن علمی که به کرم تو دارم مرا به درگاه تو آورده خدایا چگونه نومید شوم‏ و تو آرزوی منی و چگونه پست و خوار شوم با اینکه اعتمادم بر تو است خدایا چگونه عزت جویم با اینکه در خواری جایم دادی و چگونه عزت نجویم با اینکه به خود مُنْتَسِبَم کردی خدایا چگونه نیازمند نباشم‏ با اینکه تو در نیازمندانم جای دادی یا چگونه نیازمند باشم و توئی که به جود و بخششت‏ بی‏نیازم کردی و توئی که معبودی جز تو نیست شناساندی خود را به هر چیزو هیچ چیزی نیست که تو را نشناسد و توئی که شناساندی خود را به من در هر چیز و من تو را آشکار در هر چیز دیدم و توئی آشکار بر هر چیز ای که بوسیله مقام رحمانیت خود (بر همه چیز) احاطه کردی‏ و عرش در ذاتش پنهان شد توئی که آثار را به آثار نابود کردی و اغیار را به احاطه ‏کننده‏ های افلاک انوار محو کردی ای که در سراپرده‏های عرشش محتجب شد از اینکه دیده‏ها او را درک کنند ای که تجلی کردی به کمال زیبائی و نورانیت و پابرجا شد عظمتش از استواری چگونه پنهان شوی با اینکه تو آشکاری یا چگونه غایب شوی که تو نگهبان‏ و حاضری براستی تو بر هر چیز توانائی و ستایش مخصوص خدا است تنها… پروردگارا همانا گناهان من زیانی به تو نزند و محققاً آمرزش تو از من نقصانی به تو نرساند پس عطا کن به من آنچه را نقصانت نرساند و بیامرز برایم آنچه را زیانت نزند… خدایا محرومم مکن از آن خیری که نزد تو است بخاطر آن شری که در پیش من است پس اگر تو به رنج و خستگیم رحم نمی‏ کنی پس محرومم مدار از پاداش مصیبت دیده ‏ای بر مصیبتش‏

التماس دعا

اللهم ارزقنی شفاعته الحسین علیه السلام یوم الورود