نام و نام خانوادگی : صاحب نعمتی
تاریخ تولد : ۱۳۳۱/۱۲/۲۹
تاریخ شهادت : ۱۳۶۱/۰۲/۱۶
محل شهادت : عراق
نام پدر : حسین
محل مزار : گلزار امام زاده محمد کرج
عملیات منجر به شهادت : بر اثر ترکش
وضعیت تاهل : متاهل
وصیت نامه :
پیامم به ملت ایران این است که بدانند این انقلاب چنان خروشنده است که تا انقلاب حضرت مهدی ( عج ) پیش می رود ( ان شاءاله ) بنابراین مخالفین مخصوصا مناطق اشراف نشین بخود آیند و دست از مخالفت و کارشکنی بردارند .
پیام به ملت انقلابی این است که تا می توانند با قناعت و میانه روی و مصرف کم و کار زیاد در شکوفائی اقتصاد مملکت کوشا بوده و از حمایت نمودن رهبر عزیز امام خمینی که مایه افتخار این ملت است دست بر ندارند و در راه تقوی کوشا باشند . قدر امام را بدانید و شعار خدایا خدایا تا انقلاب مهدی ( عج ) خمینی را نگهدار فراموش نشود .
زندگینامه شهید :
شهید صاحب نعمتی در سال ۱۳۳۱ در سرزمین عشق و ایثار و شهادت ، جلوه کاه درخشش دو باره اسلام ناب محمدی ( ص ) با جانبازی سرور و سالار شهیدان حضرت حسین ابن علی (ع) و یاران با وفایش ، یعنی زمین پر رنج و محنت کربلا در سالروز میلاد با سعادت حضرت مهدی ( عج ) دیده به جهان گشود . وی به میمنت تولد در این روز خجسته و آن مکان مقدس خلق و خوی محمدی داشت و گوئی رشته انس و الفت و محبت این شهید عزیز در همان روز با تربت پاک و گلگون امام و مقتدایش حضرت سیدالشهداء سرشته شد و پیمانی خونین و مقدس و ناگسستنی مبنی برکفر ستیزی و حق طلبی با پیشوا و رهبر الهی خود بست و چه نیکو به عهد خود وفا نمود . وی با وجود اینکه تا سال اول متوسطه بیشتر تحصیلات کلاسیک نداشت لکن از نظر اطلاعات و آگاهی بسیار روشن و آگاه بود . شهید نعمتی انسانی مهربان و احساسی بود و تا آنجا که امکان داشت به زیردستان و افراد فقیر و افتاده حال کمک می نمود . شهید صاحب نعمتی در پیروزی انقلاب اسلامی سهم بسزایی داشت و در آن دوران یعنی زمان نهضت و اوجگیری انقلاب در هر زمینه که توانائی داشت از هیچ کوششی دریغ نمی ورزید از پخش اعلامیه تا نوشتن شعار روی دیوار و نیز روشنگری افراد ناآگاه و غیر مطلع و در همه زمینه ها فعال بود و مردم قزوین جان فشانیها و زحمات وی را خوب بیاد دارند . با شروع جنگ تحمیلی حکومت بعث عراق شهید نعمتی در دو جبهه کردستان و نیز جنوب کشور شرکت نموده و پرچم پر افتخار اسلام را یاری می نمود و بیاد سپهسالار سپاه حسین ( ع ) مردانه میغرید و میخروشید تا آنکه در ۱۶ / ۲ / ۱۳۶۱ در خاک خونین و گرم جنوب در منطقه ای که ایستگاه حسینی است شربت گوارای شهادت را نوشید و بدین ترتیب بار دیگر یاد حماسه های صدر اسلام و رشادتهای اصحاب اباعبداله را در خاطره ها زنده کرد .
والسلام
ثبت دیدگاه