جلسه ۴۶ محفل انس با نهج البلاغه

جلسه 46  “محفل انس با نهج البلاغه” در صبح روز چهارشنبه ۹۴/۱۱/۱۴ ساعت ۷ الی ۷:۳۰ (پس از مراسم زیارت عاشورا) در مکان نمازخانه برگزار گردید.

قابل ذکر است در این جلسه، شرح حکمت ۳۱ نهج البلاغه(بخش سوم) درباره آن اعضاء محترم به گفتگو پرداختند .

موضوع: پایه های ایمان به خداوند متعال

در ادامه مطلب ….

حکمت ۳۱ – قال (ع): وَالْعَدْلُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ: عَلَى غَائِصِ الْفَهْمِ، وَغَوْرِ الْعِلْمِ، وَزُهْرَهِ الْحُکْمِ، وَرَسَاخَهِ الْحِلْمِ، فَمَنْ فَهِمَ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ؛ وَمَنْ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ صَدَرَ عَنْ شَرَائِعِ الْحُکْمِ؛ وَمَنْ حَلُمَ لَمْ یُفَرِّطْ فِی أَمْرِهِ وَعَاشَ فِی النَّاسِ حَمِیداً.

امام(علیه السلام) مى فرماید:عدالت نیز چهار شعبه دارد: فهم دقیق، علم و دانش عمیق، قضاوت صحیح و روشن و حلم و بردبارى راسخ. کسى که درست بیندیشد به اعماق دانش آگاهى پیدا میکند و کسى که به عمق علم و دانش برسد از سرچشمه احکام، سیراب می‏گردد و آن کس که حلم و بردبارى پیشه کند گرفتار تفریط و کوتاهى در امور خود نمى‏شود و در میان مردم با آبرومندى زندگى خواهد کرد.

پایه های ایمان- عدل(بخش سوم):سپس امام علیه السلام  به سراغ شاخه هاى عدالت می‏رود و شاخه‏هاى این پایه مهم را چنین شرح میدهد: «عدالت نیز چهار شعبه دارد: فهم دقیق، علم و دانش عمیق، قضاوت صحیح و روشن و حلم و بردبارى»؛ (وَالْعَدْلُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ: عَلى‏ غَائِصِ الْفَهْمِ، وَغَوْرِ الْعِلْمِ، وَزُهْرَهِ الْحُکْمِ، وَرَسَاخَهِ الْحِلْمِ) در واقع کسى که بخواهد حکم عادلانه‏اى کند نخست باید از قابلیت و استعداد شایسته‏اى در فهم موضوع برخوردار باشد تا هرگونه خطا در تشخیص موضوع موجب خطا در نتیجه حکم نشود. سپس آگاهى لازم را در ارتباط با حکم پیدا کند و آن را دقیقا منطبق بر موضوع نماید، آن‏گاه حکم نهایى را به طور واضح و روشن و خالى از هرگونه ابهام بیان کند و در این مسیر، موانع را با حلم و بردبارى برطرف سازد.

گرچه فهم به معناى مطلق دانستن و پى بردن به حقیقت است و با علم چندان تفاوتى ندارد؛ ولى چون در اینجا در مقابل علم قرار گرفته مناسب است که فهم ناظر به موضوع و علم ناظر به حکم باشد.چه بسا ممکن است ارباب دعوا با سخنان خشن و حرکات ناموزون و اصرارهاى بی‏جا، روح قاضى را آزرده سازند.