امدادگر …! امدادگر …

ته خاکریز
هر کس می خواست او را پیدا کند، می رفت ته خاکریز.
جبهه که آمد، گفتند امدادگر بشود.
هر کس می افتاد داد می زد: ” امدادگر …! امدادگر …”
اگر هم خودش نمی توانست دیگرانی که اطرافش بودند داد می زدند:
” امدادگر …! امدادگر …”
خمپاره منفجر شد؛ او که افتاد دیگران نمی دانستند چه کسی را صدا بزنند. ولی خودش گفت: یا زهرا …! یا زهرا …!