حاج مهران (اسماعیل) عزیزانی یا سید «مهران سوری‌ها» از مدافعان حرم آل‌اللّه با آغاز اعلام موجودیت داعش در سوریه عازم این کشور شد و از پشتیبانی تا فرماندهی در بخش‌های مختلف بنا بر نیاز، از حرم عمه سادات دفاع کرد.
وی جانبازی در کردستان و جبهه‌های جنوب در زمان ۸ سال دفاع مقدس را در کارنامه درخشان خود دارد و بعد از جنگ تحمیلی نیز سنگرهای دفاع از امنیت کشور را رها نکرد، محبوبیت و معروفیت وی پس از شجاعت و بی‌باکی در جنگ و مدیریت بحران‌ها بیشتر به دلیل خوش اخلاقی و شوخ طبعی و ذاکری اهل‌بیت (علیهم‌السلام) بود که هرکسی حتی یک‌بار هم به سوریه اعزام شده باشد در خاطر خود صدا و زمزمه‌های ایشان را در یاد و خاطره خود دارد.
این بار نیز به ندای هل من ناصر ینصرنی ارباب خود لبیک گفت و با تلاش جانانه شب و روز در بیابان‌های سوریه به دنبال کمال خویش گام برداشت تا سرانجام به‌دست گروهک ترروریستی احرارالشام پس از درگیری اسیر و غریبانه مانند ارباب بی‌سر، سر از تنش جدا شد و همچنان پیکر مطهر ایشان به کشور بازنگشته است.
و اما چه زیبا در شب ارتحال شهادت‌گونه عمه سادات حضرت زینب کبری(س) و دقیقا مقارن با سالگرد اسارت و بعد شهادت حاج مهران نشانه‌ای از طرف همرزمان به‌دست خانواده‌ی ایشان رسید و بنا به رسم امانت طی مراسمی در شب وفات حضرت زینب(س) در مزار یابودی که برایش تدارک دیده شده بود توسط ذاکرالحسین حاج حسین مردانی همسفر همیشگی اربعین ایشان به خاک سپرده شد.
ثبت دیدگاه