شهید احمد بهروزی
نام پدر: حبت اله
تاریخ تولد: ۲-۷-۱۳۳۰ شمسی
محل تولد: البرز – کرج
تاریخ شهادت : ۱۳-۲-۱۳۶۵ شمسی
محل شهادت : فکه
عملیات : سیدالشهدا (ع)
گلزار شهدا: سرحداباد
البرز – کرج
شهیدگرانقدر «احمد بهروزی» درسال ۱۳۳۰، در«سرحدآباد» از توابع کرج درخانواده ای مومن و انقلابی دیده به جهان گشود. پدرش در مغازه مقواسازی درکرج مشغول کاربود و مادرش نیز زنی خانه دار و زحمتکش بود. پس ازگذراندن دوران کودکی وارد مدرسه شد و توانست با شرایط آن روزهای مملکت که درخفقان و آغاز انقلاب بود تا ششم ابتدائی قدیم تحصیل نماید. او سواد خواندن و نوشتن را تا جایی که درتوان داشت فراگیرد.
پس از اینکه شهید تحصیل را در مدرسه «فارابی» کرج به پایان رسانـد به کمک پدرش شـتافـت و پس ازمــدتی به شغل تراشکاری در کارخانه «فنرسازی زر سایپا» مشغول شد. تا اینکه درسال ۱۳۵۸، ازدواج کرد که ثمره ازدواجش سه فرزند بود. پس از ازدواج یک سال بعد با آغاز جنگ تحمیلی داوطلبانه به جبهه اعزام شد و پس از پانزده روز بازگشت درحمله های مختلفی شرکت کرد. به طوری که هرسال، ازسال ۶۰ تا سال ۶۵ هر ماه چند روز را در جبهه سپری می کرد.
سرانجام در آخرین حضور ایشان در جبهه در حالی که سه ماه از اعزام ایشان گذشته بود در تاریخ سیزدهم اردیبهشت ۱۳۶۵، درمنطقه عملیاتی «فکه » درحین اینکه ازماموریت برمی گشت که به مرخصی و دیدار خانواده برود تیپ سیدالشهدا اعلام می کند در «فکه» به نیروی تازه نفس احتیاج است. شهید هم به همراه چندتن دیگر که ازاعضای گردان علی اصغر(ع) داوطلبانه به فکه اعزام می شود و بعد از رشادت های فراوان به فیض شهادت نائل می آید. تربت پاک شهید درگلزار شهدای سرحد آباد نمادی از پایداری و ایثار در راه وطن است.
فراز هایی از وصیت نامه مدبرانه شهید «احمد بهروزی» را در پیش روی دارید که در ابتدا کلامش از حدیث نبوی مدد جسته و در اثنای وصیت خود همه را به تربیت صحیح و اسلامی فرزندان سفارش نموده است. این شهید بزرگوار با بیان آیه ۱۸۱ سوره بقره سخن را به پایان برده است. متن این وصیت نامه را در ادامه خبر می آوریم.
«بسم الله الرحمن الرحیم و به نستعین»
«بسم رب الشهدا و الصدیقین»
(کل نفسه ذائقه الموت) قال النبی (ص):« ما ینبغى لامرء مسلم ان یبیت لیله الا و وصیته تحت راسه من مات بغیر وصیه مات میته »
با توکل به خداوند متعال و در ظل توجهات حضرت ولی عصر و خانواده و ائمه اطهار (س) و رهبر عالیقدر اسلام وصیت خود را آغاز می نمایم. خدایا! تا کی و تا چند در خانه بنشینم و شاهد باشم که دشمن به خاکم تجاوز کند و بخواهد به اسلام ضربه وارد بیاورد.
خدایا! دیگر طاقتم تمام شد به امید تو بر می خیزم و این بار لباس رزم می پوشم و با گامهای استوار و با سلاح ایمان به حمایت از اسلام و دین و قرآن به سوی جبهه حق علیه باطل حرکت می کنم. خدایا! مرا موفق بدار در این راه ثابت قدم و استوار بمانم تا جانم را ایثار کنم. خدایا! من همسر و فرزندانم به ویژه مادر مهربان و برادران و خواهرانم را به تو سپردم و همه شما را به صبر و شکیبایی در راه خدا دعوت می کنم.
برادران عزیزم مانند کوه استوار باشید و مانند دریا بخروشید و مانند شعله آتش باطل را محو و نابود کنید و به فرمان امام عمل کنید. آقای حاج «محمد اویسی» همانطوریکه تا کنون نسبت به فرزندان من لطف و محبت داشته اید اگر من شهید شدم بیش از پیش مراقب کودکان من باشید و همگی دست در دست یکدگر نهاده در تعالیم و تربیت آنان سعی و کوشش فراوان مبذول داشته و به فرزندانم قرآن بیاموزید و در کلاس قرآن و احکام دین بفرستید. نماز خواندن را به آنها یاد دهید و مواظب حجاب فاطمه باشید و در تربیت اصغر کوتاهی نکنید تا می توانید به فرزندانم محبت کنید.
مادر عزیزم اگر من شهید شدم شما نگران من نباشید زیرا من امانتی بودم که خدا به شما داده بود و خدا خود امانتش را پس گرفت.
برادران مهربانم مسئولیتی بس خطیر دامنگیر شما شده است با شهادت من مردم به چشم دیگری به شما می نگرند. مبادا اسلحه ام بر زمین بماند. بسیج را فراموش نکنید.
خواهران عزیز و مهربانم شما هم از هر جهت مواظب خود باشید. مبادا دشمن از شما سوء استفاده کند و نسبت به تربیت فرزندان خود کوتاهی ننمائید و آنان را با خدا آشنا سازید و به آنان بیاموزید مسجد را ترک نکنند و همیشه در اول وقت با جماعت نماز بخوانند زیرا ما هر چه داریم از نماز داریم.
همسرم ماهی یک بار روضه خوانی را فراموش مکن و به یاد ائمه اطهار به خصوص حضرت فاطمه زهرا (س) همه گرد یکدیگر جمع شوید به مصیبت آنان گوش دهید و به یاد من اشکی بریزید زیرا من هر چه داشتم از این خاندان داشتم.
«۱۸۱» سوره بقره:
فَمَنْ بَدَّلَهُ بَعْدَ ما سَمِعَهُ فَإِنَّما إِثْمُهُ عَلَى الَّذِینَ یُبَدِّلُونَهُ إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیمٌ.
پس هرکس که آن (وصیّت را) بعد از شنیدن، تغییر دهد، گناهش تنها بر کسانى است که آن را تغییر مى‌دهند، همانا خداوند شنوا و داناست.
به تاریخ چهارم اسفند ماه ۱۳۶۴
ثبت دیدگاه